🔸اگر از زندگی‌ات لذت نبری، مزۀ عبادت را هم نمی‌چشی! 🔸اگر می‌خواهی نمازِ باحال بخوانی، باید دو برابرش، زندگی‌ات بانشاط باشد 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۵) 🔻 خیلی‌ها تصور می‌کنند که حال خوش معنوی، ارتباطی با نشاط زندگی ندارد، چون معمولاً آدم‌ها نشاط در زندگی را با گناه و هرزگی به‌دست می‌آورند! درحالی‌که این‌طور نیست؛ اتفاقاً حال خوش معنوی، بدون نشاط در زندگی، به‌دست نمی‌آید و کسی که نشاط در زندگی ندارد، عبادتش هم خراب است. 🔻 امام باقر‌(ع) می‌فرماید: کسی که در زندگی دنیایی خودش کسالت داشته باشد، در ارتباط با امر آخرت و کارهای بندگی خدا کسالتش بیشتر است! (کافی/۵ /۸۵ ) تو که حالِ زندگی‌کردن نداری، ‌چطور می‌خواهی حال بندگی پیدا کنی؟! 🔻 اگر کسی در زندگی‌اش حال و نشاط نداشته باشد، مطمئن باشید نماز خوبی هم ندارد، بلکه نمازش خراب‌تر از زندگی‌اش است! اگر بخواهی نماز باحال بخوانی، حتماً باید دو برابرش زندگی‌‌ات بانشاط باشد! چرا نمازت خوب نیست؟ برای اینکه در زندگی، حالت خوب نیست! «تو در برون چه کردی که درون خانه‌ آیی؟!» 🔻 اگر می‌خواهی حال خوش معنوی پیدا کنی، باید نشاط در زندگی داشته باشی. اگر می‌خواهی خوب عبادت کنی، قبلش باید خوب و خوش زندگی کرده باشی. هرکسی عاشق عبادت است، باید برود زندگی‌اش را درست کند و کاری کند که از زندگی‌اش لذت ببرد و الا مزۀ عبادت را نمی‌چشد! 🔻 بندگیِ پرشور، با حرارت و با لذت، مال کسی است که در زندگی‌اش خیلی از خدا بُرده و کیف کرده، مال کسی است که خیلی خدا در زندگی به او حال داده است! چنین کسی می‌تواند بگوید: «خدایا ممنونتم! تو عالی هستی، فدایت بشوم...» این یعنی عبادت شاکرانه. 🔻عارفانه‌ترین و عالی‌ترین سطح عبادت «عبادت شاکرانه» است که معطوف به گذشته است. یعنی «خدایا! من لذت بُرده‌ام و آمده‌ام از تو تشکر کنم» این یعنی عبادتِ برآمده از نشاط در زندگی. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۰ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3975 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir