از خود ایشون شنیدم میگفتند: معدود برادران عراقی که کنارم بودند اون لحظه؛ فقط منتظر بودند بگم این دست حاج قاسم نیست. طاقت شنیدن اینکه این دست متعلق به حاجی هستش در هیچکس نبود ولی وقتی حالم رو دیدند و دست حاجی رو برداشتم و بوسیدم و به چشم گذاشتم و جمع کردم که ببرم هیچ کس دیگه چیزی نپرسید! فقط همه شکسته بودند! نقل مرحوم شیخ مفید در ارشاده: عمود خيمه را كشيد و خيمه را بر زمين خوابانيد تا با زبان حال به زنان و كودكان اعلام نماید دیگر منتظر علمدار نباشند! و همه در خود فرو رفتند!