✨توصیه‌ای که حضرت علامه آیت الله حسن‌زاده مستمراً به طلاب داشتند و این توصیه را به استاد خود حضرت علامه طباطبایی نیز نسبت می‌دادند این بود که طلبه باید درس بخواند و در درس خواندن خود کم نگذارد باید متن بخواند و استاد ببنید؛ ایشان تأکید می‌کردند که در سلوک و مسیر شهود نباید شتاب و عجله کرد و چیزی مانند عجله برای انسان آسیب‌زا نیست، چه این که در رسیدن به مقصد نیز نباید ناامید شود و باید صبر و استقامت ورزد. ✨مطلب دوم؛ جمع بین قرآن، عرفان و برهان بود، این تعبیر مکرر در دروس ایشان بیان می‌شد و کتابی را هم با همین عنوان مرقوم فرمودند و اسم کتاب این است «قرآن، عرفان و برهان از هم جدایی ندارند». ✨مطلب سوم؛ تأکید مکرر ایشان بر جدایی ناپذیر بودن قرآن، عرفان و برهان است، تلازم بین قرآن، عرفان و برهان از جهات مختلفی قابل پیگیری است؛ اوّل: از جهت نیازی است که فهم قرآن و یا نقل به تعقل، خردورزی و برهان و یا نیازی که به تزکیه و مراقبت دارد، دوّم: از جهت نیازی که برهان به عرفان و شهود و نیز به قرآن دارد و سوّم: از جهت احتیاجی که سلوک به برهان و تعقل و نیز به قرآن و کلام معصوم دارد. 💠 eitaa.com/parsania_net