🔹تعصب قومی زبانی در مردم سالاری دینی راه ندارد ✍🏻 داود مهدوی زادگان آیا برای خدمتگزاری به قومیت‌های زبانی، به مدیری از جنس همان قوم نیاز است؟ برخی‌ها که در صدد تصاحب قدرت می‌باشند، از تعلقات قومیتی خود بهره‌برداری غیر مردمی می‌کنند تا رأی جمع کنند. اینان این‌گونه القا می‌کنند که شرط خدمت‌رسانی مطلوب به هر قومی آن است که رئیس جمهور از همان قوم باشد. اما آیا این پیش‌فرض درست است؟ آیا باید رئیس جمهور، ترک یا عرب یا کرد باشد تا برای مردم این اقوام خدمت کند؟ هیچ تلازمی میان خدمت و تعصب قومی زبانی در مردم‌سالاری دینی وجود ندارد. خیلی کسان بودند و هستند که متعلق به قومی بودند؛ ولی قومش از ریاست او هیچ نفعی ندید. اما بودند کسانی که عضوی از آن قوم نبودند؛ ولی خدمات بسیاری برای آنها داشته است. شهید آیت الله رئیسی (ره) از جمله این افراد بود. او فرزند اقلیم خراسان و پارس زبان بود؛ ولی خود را خادم همه ملت می‌دانست. شهید رئیسی خراسانی، در حین خدمت به مردم خطه آذری‌زبان، جانش را از دست داد. شهید باکری، سرداری آذری‌زبان بود؛ ولی برای نجات مردمان شهرهای عرب‌تبار ایران از تجاوز دشمن بعثی به جنوب آمد و در این راه به شهادت رسید. دفاع مقدس و جهاد سازندگی، دو عرصه بزرگ فداکاری قومیت‌های مختلف ایرانیان نسبت به هم است. چنان‌که مردم‌سالاری دینی، مجالی دیگر برای ظهور و بروز خدمات متقابل قومیت‌ها نسبت به هم است. رئیس جمهور بر خود فرض می‌داند که خدمتگزاری علی‌السویه برای همه قومیت‌های دینی و زبانی باشد. اگر نامزد انتخاباتی بخواهد بر مسئله امتیاز قومیتی خود اصرار بورزد، رابطه همگرایی اقوام را به سمت رابطه واگرایی و منازعه‌آمیز قومی سوق می‌دهد. دامن زدن به امتیازات قومی از جانب نامزدها و اقوام، موجب بازگشت جامعه به وضعیت استبدادی پیشا دموکراسی قبل انقلاب اسلامی و عبور از دولت - ملت است. چنان‌که بارها نشانه‌هایی از این وضعیت را در تبلیغات انتخاباتی کاندیدایی خاص مشاهده کردیم. این‌گونه رفتارهای قوم‌گرایانه سیاسی برای ملت ایران نتایج مثبتی به بار نمی‌آورد. قابل پیش‌بینی است که اگر نامزد راه یافته به دور دوم انتخابات به همین سبک و سیاق قوم‌گرایی ادامه دهد، هویت ملی در معرض تهدید قرار می‌گیرد. در آن صورت، از ملت ایرانی چیزی باقی نمی‌ماند تا شعار "برای ایران" را سر داد. کانال رسمی هفته‌نامه پرتو آیدی @partosokhan_ir 🇮🇷🇮🇷🇮🇷