🔴 (قسمت سوم) ⬅️ بهره بردن انسان از حیوانات نه تنها اشکالی ندارد، بلکه در راستای هدف از خلقت آنهاست، چرا که خداوند به عنوان مالک حیوانات، آنها را #مسخّر انسان ساخته است، یعنی اگر انسان نبود اینها هم آفریده نمیشدند، آنها به خاطر انسان آفریده شده اند: «اللَّهُ الَّذي جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعامَ لِتَرْكَبُوا مِنْها وَ مِنْها تَأْكُلُون‏»؛ خداست كه چهارپايان را براى شما پديد آورد تا بر بعضى از آنها سوار شويد، و از [گوشت‏] بعضى از آنها بخوريد.(غافر:79) منتهی اسلام در این که آنها آزار و اذیت نشوند نهایت تأکید را دارد، حتی برای دوشیدن آنها می فرماید ناخن هایتان کوتاه باشد. همچنین در ذبح آنها هم اسلام راهی پیشنهاد داده است که سریع ترین راه برای جان دادن ایشان باشد که زجر و درد آنها به حداقل رسیده و از آن طرف برای انسان هم #تغذیه از گوشت ایشان سالم و بی خطر باشد. این برای ما قابل درک نیست اما به نظر میرسد قطع اتصال رگ اصلی و اتصالی میان قلب و مغز آن هم با ابزاری تیز و به صورت سریع موجب میشود خون به مغز که درک کننده ی درد است نرسد و از آن طرف با سرعت خون بدن تمام شده و حیوان سریع جان دهد. در حالی که با روش های دیگر علاوه بر اینکه خون به کندی خارج شده و همچنان به مغز میرسد و موجب میشود #حیوان بیشترین درد را متحمل بشود، از آن طرف بخش عظیمی از خون در بدن می ماند که برای انسان مضر خواهد بود.