✅دستورات ائمه اطهار علیهم‌السلام در شرایط بروز بیماری و گرفتاری ❓چرا خداوند ما را با بیماری و بلا امتحان می‌کند؟ 👤حجت الاسلام عباس ترابی، نویسنده و محقق مسائل حوزه اسلام و شیعه در گفتگو با تسنیم: 🔸خداوند در نهایت مهربانی و بخشندگی نسبت به بنده‌های خود است، اما این موضوع با امتحان شدن ما از سوی حضرت حق منافات ندارد. 🔸اگر همیشه مردم در رفاه و آسایش باشند، زندگی یکسانی خواهند داشت و لازم است که سختی‌ها و بیماری‌ها باشد تا وسیله و ابزاری باشد تا مشخص شود که چه‌کسی در ایمان خود راست‌گو و صادق است. هرچند که رفاه و سلامتی هم ابزاری برای امتحان‌های الهی هستند. 🔸بر همین اساس است که از امام صادق علیه السلام روایت شده که آن حضرت چند صفت را برای مؤمنان و شیعیان حقیقی عنوان فرمودند، از جمله اینکه فرمودند: «شیعه ما شخصی است که صدای او از گوشش تجاوز نکند.» یعنی هر اندازه که بر او فشار وارد شد، چه دیگران او را آزار دادند، چه به بیماری و رنجی مبتلا شد و یا سختی و تنگی معیشت به زندگی او وارد شد، در هر صورت صدای خود را بلند نکند و جز شکر و فروتنی در برابر خدا نداشته باشد. 🔸آن طور که امام صادق علیه السلام فرمودند، بیماری و مشکلات عامل جدا شدن خوب از بد و یا حتی تبدیل بنده‌های خوب و بد به یکدیگر است، چه‌بسا فردی مدت‌ها اعمال عبادی خود را به‌درستی به‌جا می‌آورد، اما زمانی به‌وسیله بیماری یا نقضی در اموال و زندگی‌اش امتحان می‌شود. این فرد اگر بنای ناشکری و ناسپاسی بگذارد، یعنی از بنده‌های خوب خدا جدا شده و به بدان پیوسته است. 🔸در نقطه مقابل هم، چه‌بسا فردی در اوضاع بیماری چنان صبور، شاکر و مقاوم است که نامش در گروه بندگان شایسته و مؤمن خدا نوشته می‌شود. سایر گرفتاری‌ها و مشکلات هم همین اثر را بر زندگی و نامه اعمال ما دارند. 🔸نیازهای اقتصادی و مشکلات داخلی نباید عامل کرنش و ضعف ما در میدان بین‌المللی و در برابر دشمنان اسلام باشد، چون می‌دانیم دشمنان نه‌تنها دست یاری به ما نخواهند داد، بلکه مثل همیشه تنها خواهان نشان دادن ضعف از جامعه اسلامی هستند، بنابراین هم مردم و هم مسئولان باید در این شرایط صبور، مقاوم و پایدار باشند و در عین حال روحیه دینی و علمی خود را ارتقا دهند. 🔸خداوند متعال هر یک از بنده‌های خود را به‌اندازه توان و ظرفیت آن‌ها و همچنین به‌قدر ایمان آن‌ها امتحان می‌کند، همان طور که در قرآن کریم می‌فرماید: «لایُکلّفُ اللّه نفساً الّا وسعَها» این امر به‌نوعی سنت الهی است که در قرآن کریم به آن تصریح و تأکید شده است