سه، چهار ساعت است سردردم، حالت تهوع، و... نزدیک افطار و حتی یکساعت بعد آن واقعا غیر قابل تحمل بود چرا؟ چون قدری امروز مشغله ام سنگین بود و روزه بودم و سحر هم خوب غذا نخوردم. خودم را میگذارم جای چندصدهزار انسانی که طبق اعلام سازمان غذای جهانی روزی کمتر از "یک وعده" غذا میخورند آن هم نه غذای متنوع. "نان" و شاید کمی زیتون آن هم نه یک روز، بیش از "۱۰۰" روز آن هم نه "۱۰۰" روز عادی ۱۰۰ روزی پر از رنج و زخم و درد آن هم نه فقط رنج جسمی رنج خانه، رنج وطن، رنج خانواده... خدایا! بحق این شب عزیز، به حق این ایام بینظیر، به حق دعای یا من ارجوه، به حق شهر الاصبی که سیل رحمتت را جاری میکنی، به حق پیامبر عزیزت که عاشق رجب بود، تلخی و درد و رنج برادرانم در غزه را در این روزها، به شیرینی وحلاوت نصرت و پیروزی مبدل فرما...