2⃣در مباحث محاورات زبانی و عرفی، بحثی هست به نام مطلق و مقید.‌ مطلق یعنی کلامی که عام و فراگیره مثلا: " گوشت گوسفند حلال است." این می شود مطلق، یعنی همه گوسفندها حلالند. یک جا هم می گوییم: " گوشت گوسفند ذبح شده حلال است". این می شود مقید یعنی یک قید اضافه تر دارد و آن ذبح است. در اینجا براساس اصول محاورات زبانی، حمل مطلق بر مقید می شود، یعنی جمله عام اولی را به کمک جمله دوم قید می زنیم. تازه معنای جمله اول را درست متوجه میشویم: یعنی هرگوسفندی حلال است بله! اما با این قید و شرط آن که ذبح شده باشد. و مقصود گوینده از جمله اول این نیست که مردار گوسفند هم حلال باشد!