https://eitaa.com/PayehayePooshali ـ📄👆👆👆 🔹 نکته هفتم: اینک با توجه به نکته ششم، این سوال در ذهن ایجاد می‌شود که: ضمیر (هـ) در عبارت (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) به چه کسی برگشت می‌کند❓ 🖋 و اما پاسخ: در این دعا ابتدا بر رسول خدا (ص) و سپس بر امامان پس از ایشان درود و صلوات فرستاده شده است، بنابراین 👈 ضمیر (هـ) در آخرین فراز این دعا (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) به رسول خدا (ص) برگشت می‌نماید و در این صورت #هیچ_تعارضی بین این دعا و روایات فراوان دیگر در باب امامان 12گانه (ع) به وجود نمی‌آید. 🔹 نکته هشتم: اگر شخصی ـــ بدون توجه به نکات قبل ـــ بر انتساب این دعا به معصومین (ع) اصرار بورزد و مرجع ضمیر (هـ) در این فراز را (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) امام زمان (ع) بداند، دو راه در پیش رو دارد: #راه_اول: این که کلمه (الْأَئِمَّة) در عبارت (وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) را به معنای اصطلاحی بگیرد که در این صورت مراد 👈 پیشوایانِ مفترض الطاعه‌ای هستند که خلیفه خدا روی زمین بوده و دارای عصمت و علم الهی و ... می‌باشند (1). پس یعنی ما در این دعا بر امامان ـــ به معنای اصطلاحی ـــ از فرزندان امام زمان (ع) سلام می‌فرستیم. 📌 در صورت پذیرش این معنی، دعای فوق با احادیث فراوان در بحث امامان و خلفاء و اوصیاء 12گانه بعد از پیامبر (ص) #تعارض داشته که باید بر اساس راهکارهای موجود در باب تعارض پیش رفت. امام باقر (ع) اولین راهکار در احادیث متعارض را اینگونه بیان فرمودند: 🔅 خذْ بِمَا اشْتَهَرَ بَيْنَ‏ أَصْحَابِكَ‏ وَ دَعِ الشَّاذَّ النَّادِر. ترجمه: آنچه که بین اصحابت مشهور است را اخذ کن و [حدیث] شاذ و نادر را رها کن. زراره می‌پرسد: [اگر] هر دو حدیث مشهور هستند و روایت شده‌اند [چه کنیم؟]، حضرتش [راهکار دوم را بیان کرده و] فرمودند: 🔅 خذْ بِقَوْلِ أَعْدَلِهِمَا عِنْدَكَ وَ أَوْثَقِهِمَا فِي نَفْسِك‏. ترجمه: قول عادل‌ترین و موثّق‌ترین آن دو در نزد خودت را اخذ کن. 📕 بحارالانوار، ج2ص245 . 📌 بر اساس این دو راهکار از امام باقر (ع)، نقل مرحوم علامه مجلسی قابل تمسک نمی‌باشد زیرا وجود امامان ـــ به معنای اصطلاحی ـــ از ذریه امام زمان (ع) #هیچگونه_شهرتی بین اصحاب نداشته و این دعا #فاقد_سند می‌باشد. #راه_دوم: این که کلمه (الْأَئِمَّة) در عبارت (وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) را به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوایان ـــ بگیرد. 🖋 توضیح این که: کلمه (امام) از نظر لغوی به معنای پیشوا می‌باشد. در لسان العرب آمده است: الإِمامُ‏: كلُّ من‏ ائتَمَّ‏ به قومٌ كانوا على الصِّراطِ المستقيمِ أَو كانوا ضالِّين‏ ... الإِمامُ‏ الّذِي يُقْتَدى بِه. ترجمه: امام، هر کسی را گویند که قومی به او #اقتدا کند، چه بر صراط مستقیم باشند و چه گمراه ... امام کسی است که به او #اقتدا می‌شود. 📕 لسان العرب، ماده (أمم) . ✅ پس با توجه به این معنای لغوی، اطلاق کلمه (امام) بر 👈 پیش نماز و فرماندهان جنگی و حاکمان و مدیران حکومتی و ... صحیح می‌باشد زیرا آنان کسانی هستند که افرادی به آنها #اقتدا می‌کنند. با پذیرش این معنا، دیگر تعارضی بین این دعا و روایات مربوط به تعداد امامان و اوصیاء 12گانه بعد از پیامبر (ص) ایجاد نمی‌شود زیرا در این دعا 👈 معنای لغوی امام مد نظر می‌باشد. ⭕️ خلاصه این که: اگر دعای فوق از معصومین صادر شده باشد و مرجع ضمیر (هـ) در فراز (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) امام زمان (ع) باشد، باز هم ناظم العقیلی نمی‌تواند ادعای خویش را در مورد امامت فرزندان امام زمان (ع) ـــ به معنای اصطلاحی ـــ ثابت نماید زیرا: 1️⃣ اگر کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای اصطلاحی باشد، باید وارد باب تعارض شده که در این صورت طبق کلام امام باقر (ع) نمی‌توان به این دعا تمسک جست. 2️⃣ و یا این که کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای لغوی بوده که در این صورت استدلال ناظم العقیلی در اثبات امامت اصطلاحی فرزندان امام زمان (ع) نقش بر آب می‌شود. ـــــــــــــــــــــــــــ پی‌نوشت: (1) جهت آشنایی با مقام والای امامت ـــ همان مقامی که حضرت ابراهیم (ع) پس از امتحانات سخت به آن نائل گردید و بر طبق روایات، حضرت رسول (ص) و ائمه معصومین (ع) این مقام را از ایشان به ارث برده‌اند ـــ به حدیث شریف امام رضا (ع) در کتاب الکافی، ج1ص198 مراجعه فرمایید. (صفحه بعد)📄👇👇👇 .