* ياري مظلوم از منظر قرآن
خداي سبحان در سوره انفال آورده: «... إِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ... ؛ اگر گروهي(مؤمنان مهاجر) به خاطر حفظ دين و آئين شان از شما ياري طلب كنند، بر شما لازم است كه به ياري آنان بشتابيد.» آيه شريفه با كمال صراحت، مسلمانان را ملزم مي نمايد تا به ياري برادران ديني خود كه مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند، شتافته و به وظيفه ديني خود عمل نمايند.
در دومين آيه، قرآن كريم، كساني را كه نسبت به كمك و ياري ستمديدگان، سكوت و بي تفاوتي اختيار كرده اند و قيام نمي كنند، سرزنش و ملامت نموده، مورد سؤال قرار مي دهد و مي گويد: « وَ ما لَكُمْ لاتُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا اَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْية الظَّالِمِ اَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيراً »؛ «چرا در راه خدا و در راه مردان و زنان و كودكاني كه (به دست ستمگران) تضعيف شده اند، پيكار نمي كنيد همان افراد (ستمديده اي) كه مي گويند : خدايا ! ما را از اين شهر كه اهل آن، ستمگرند، بيرون ببر و براي ما از طرف خود، سرپرست قرار ده و براي ما از طرف خود، يار و ياوري تعيين فرما!»
وجوب جنگ و جهاد در راه خدابراي نجات و رهايي مستضعفان از چنگال ستمگران و توبيخ و سرزنش متخلفان از جنگ وجهاد و... مطالبي است كه از آيه شريفه استفاده مي شود. مؤلف تفسير «اطيب البيان»، در ذيل آيه مي گويد: «از اين آيه استفاده مي شود كه بر مسلمانان واجب است اگر ديدند مسلماني گرفتار ظالمي شده، به قدر قوه و قدرت خود بايد اقدام كنند و رفع شر آن را بنمايند.»
نويسنده تفسير« آسان» در ذيل آيه، مي گويد:
«از سياق آيه يك نوع تهديد استفاده مي شود و آن اين است كه اگر مسلماني، تحت شكنجه ستمگران باشد و مسلمانان ديگر، بتوانند او را آزاد كنند، ولي تجاهل وسهل انگاري كنند، مشمول تهديد اين آيه مي شوند و خداي توانا در موقع حساب از آنان، مؤاخذه مي كند.»
قرآن كريم در سوره شوري مي فرمايد: « وَ الَّذِينَ إِذا اَصابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ»، راغب اصفهاني مي گويد: واژه «انتصار» و « استنصار» هر دو به معناي طلب ياري است، لذا ترجمه آيه اين مي شود: «و كساني كه هرگاه ستمي بر آنها رسد، «تسليم ظلم نمي شوند» و ياري مي طلبند.»
در حقيقت از يك سو مظلوم و ستمديده، موظف به مقاومت و ايستادگي در برابر ظالم و فرياد زدن و كمك خواستن از برادران ديني است و از سوي ديگر، مؤمنان كه فرياد و استغاثه برادران ديني و ستمديده خود را مي شنوند، مسئول هستند به نداي آنان، جواب مثبت داده و به ياري آنان بشتابند؛ زيرا مقاومت در برابر ظلم و ستمگري و جلوگيري از رخنه و نفوذ آن، در لايه هاي اجتماع، بر هر كسي كه قدرت و توانايي آن را داشته باشد به حكم عقل، شرع و فطرت، واجب است. مؤلف تفسير الانوار درخشان در ذيل آيه فوق مي گويد: «از جمله واجبات فطري، كمك مظلوم و ستمديده است كه ظلم ستمگر را از مظلوم، دفع نمايند و دست ستمگر را از ستمديده كوتاه نمايند.»