قوانین اساسی ماشینکاری برای جلوگیری از پدیده چتر – قطعه کار، ابزار و ماشین را تا حد امکان سفت کنید و ابزاری را انتخاب کنید که کمترین ارتعاش را ایجاد کند (تغییر زاویه، ابعاد، عملیات سطح و غیره). – فرکانس‌هایی را انتخاب کنید که به بهترین شکل ارتعاشات سیستم ماشینکاری را محدود می‌کند (سرعت اسپیندل، تعداد لبه‌های برش و موقعیت‌های نسبی ابزار و قطعه کار و غیره) – ابزارهایی را انتخاب کنید که دارای فناوری میرایی ارتعاش باشند (با استفاده از مواد با میرایی بالا در اتصالات و دمپرهای جرمی برای تثبیت حرکت). زمینه صنعتی استفاده از ماشینکاری با سرعت بالا (HSM) باعث افزایش بهره‌وری و تحقق تولید قطعات کاری شده‌است که قبلا غیرممکن بود، مانند قطعات دیواره نازک. در بسیاری از کاربردها، برای مثال ابزارهای بلند و قطعات کار نازک، پدیده چتر محدود کننده‌ترین عامل است و ماشینکار را وادار می‌کند تا سرعت برش و تغذیه را بسیار کمتر از ظرفیت ماشین کاهش دهد. پدیده چتر عموماً منجر به ایجاد صدا، کیفیت نامطلوب سطح و گاهی اوقات شکستن ابزار می‌شود. افزایش ارتعاشات می‌تواند به طور جدی کیفیت سطح ماشینکاری را کاهش دهد. منابع اصلی این پدیده دو نوع هستند: ارتعاشات اجباری و ارتعاشات خود تولید. ارتعاشات اجباری عمدتاً توسط برش منقطع (ذاتی فرزکاری)، فرسایش یا ارتعاشات خارج از دستگاه ایجاد می‌شوند. ارتعاشات خود تولید ناشی از ضخامت واقعی تراشه و همچنین موقعیت نسبی بین ابزار و قطعه کار در طول عملیات ماشینکاری است. #ساخت_و_تولید #Chatter