🔹البته برای برخی دوستان آقای ظریف راه چهارمِ بدتر از دوتای اولی هم هست! مثلاً اینکه حتی زشت‌تر از ماجرای ترکمانچای، در برهه‌ای جنگی هم نباشد و با خودِ هنر «مذاکره» سرزمین‌هایی را بدهیم برود! مثل اتفاقی که در قرارداد گلداسمیت اتفاق افتاد و در دوره‌ی ناصرالدین شاه قاجار بخش بزرگی از بلوچستان ایران به انگلستان واگذار شد! 🔹معلوم نیست چنین دام تحلیلی را چه کسی پیش پای آقای ظریف گذاشته که مجبور شده به سیاهچاله‌ی اینچنینی درباره ترکمانچای بیفتد؟ مگر نه اینکه شدیدترین منتقدانش هم می‌گفتند با دست فرمان ترکمانچای در برجام جلو رفته است؟! 🔹نکته‌ی بعد: کمی جلوتر، جناب ظریف از اینکه سازشکارش هم بخوانند تلویحاً دفاع کرده و آن را اینچنین معنا می‌کند که «دستیابی به نقطه اشتراک و توازن برای حرکت به سوی آرمانهاست»! 🔹چه کسی این معنای من‌درآوردی از سازشکاری را به آقای ظریف تقدیم کرده که او را باز هم به چنین دامی کشانده؟! آنچه جامعه از سازشکاری می‌فهمد آن است که فردی بدون لحاظ آنچه واقعیت دارد، از سر بزدلی یا منفعت‌طلبی شخصی، منافع جمعی را حتی در مقیاس یک ملت به باد بدهد. 🔹متاسفانه همین نابلدی در دفاع، چه درباره‌ی‌ خود و چه درباره‌ی حق مردم، بویژه در دوران آقایان ظریف و روحانی موجب شد که یک «پنجره‌ی طلایی» برای توافق خوب با آمریکا و دیگر کشورهای عضو ۵+۱ از دست برود. توافقی که با عنایت به آنچه در پشت پرده در جریان بود، کاملاً در دسترس می‌نمود. 🔹آنچنانکه چه در ۶ جلد کتاب خود آقای ظریف(راز سر به مهر) و چه در نوشته‌ها و کتابهای دیگران، از این سو و آن سو برمی‌آید، در آن مذاکرات هم با دست فرمان همین نوشته‌ی مشعشع، گافهای بزرگی در متن داده شد و از یک توافق خوب دور شدیم و آنچه در این ۸ سال هم بر سر کشور آمده محصول همان دوران است. 🔹در همان ایام هم مذاکره‌کنندگان طرف مقابل، اصطلاحات و واژه‌ها و فرمول‌های کج و ماوجی و را برای آقای ظریف و برخی دوستانش تزیین می‌کردند و آنها هم خیلی‌هایش را مع الاسف می‌پذیرفتند. 🆔 @pedarefetneh 🔜 🆔 @pedarefetneh2 🔜