🔆غیبت کبری امام زمان(عج) از آغاز امامت خود در سال ۲۶۰ ه.ق ارتباط خود با شیعیان را محدود به ارتباط از طریق نمایندگان خاص خود کرده‌ بود. آخرین نائب خاص، علی بن محمد سمری بود که در نیمه شعبان سال ۳۲۹ هجری قمری، درگذشت. یک هفته قبل از درگذشت او این توقیع از سوی امام دوازدهم خطاب به او صادر شد: «‌ای علی بن محمد سمری! خداوند به برادرانت در رابطه با شما (یعنی در مرگ شما) اجر عنایت فرماید، چون در واقع شش روز دیگر وفات خواهی کرد. خود را مهیا کن و هیچکس را به جانشینی خویش پس از مرگ منصوب منما. زیرا اکنون غیبت دوم آغاز شده است، و ظهوری نخواهد بود تا زمانی که خداوند اجازه فرماید، و آن پس از مدتی طولانی خواهد بود که قلب‌ها قسی شده و جهان از بی‌عدالتی مشحون شده است. و در این مدت کسانی بسوی هواداران (شیعیان) من آیند و مدعی شوند که مرا رؤیت کرده‌اند، لکن آگاه باش، هر کس قبل از قیام سفیانی و صیحه آسمانی ادعای رؤیت مرا کند افترازننده و دروغ‌گو است‌» [۱] پس از درگذشت سمری ارتباط از طریق نواب خاصه هم خاتمه یافت و غیبت وارد مرحله‌ای جدید شد. این دوره از غیبت در منابع متأخر، غیبت کبری نامیده شده است. شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۵۱۶. ✅به کانال #پدرفتنه بپیوندید 👇 http://eitaa.com/joinchat/3253993472C49609b6f21