. ⭕️ به بهانه موضع برجامی دکتر ولایتی! 🔹چند روز قبل آقای دکتر ولایتی نسبت به برجام موضع انتقادی گرفته و از سیاست دولت در قبال برجام انتقاد کرده و خواستار راه اندازی مجدد همه فعالیت های تعطیل شده هسته ای شدند. 🔸در این بین، تحلیل ها و مواضع متفاوتی نسبت به این موضع آقای دکتر ولایتی ارائه شد که متاسفانه خالی از حب و بغض های جناحی نبود، بعنوان مثال عده ای از دوستان انقلابی و منتقد دولت، بنا کردند سیاست های وزارت خارجه در دوران آقای دکتر ولایتی را زیر سوال برده و حمایت آقای ولایتی از دولت و تیم مذاکره کننده در سال ۹۲ را به رخ ایشان کشیده و انتقادهای بعضا بسیار تند نثار ایشان کردند. 🔴 اینکه ما نسبت به مواضع آقای دکتر ولایتی در انتخابات ۹۲ انتقاد داریم و حتی ممکن است نسبت به دوران مدیریت ایشان بر وزارت خارجه نیز نقدهایی داشته باشیم، درست، اما این مسائل چه ارتباطی به تغییر رویکرد ایشان نسبت به برجام و سیاست های دولت دارد؟ ❓آیا ما در مسائل اعتقادی و سیاسی و اجتماعی قائل به توبه و تغییر رویکرد نیستیم؟ ❓آیا همین دوستان انقلابی ما انتقاد نمیکنند که چرا رویکرد مسئولین ما نسبت به برجام تغییر نمیکند و واقع بینانه نمیشود؟ حال که یکی تغییر رویکرد داده چرا به او حمله میکنیم؟! ❓آیا انقلابی گری برابر با ایجاد نفرت و نِقار و شکاف سیاسی است؟ آیا این عکس العمل حرکت در مسیر جذب حداقلی و دفع حداکثری نیست؟ 💠 مگر رهبر معظم انقلاب در باب جذب و دفع انقلابی نفرمودند: 《خلوص در یک مجموعه که اینجوری [با کشمکش و گریبان این و آن گرفتن] حاصل نمیشود؛ ما به این، مأمور هم نیستیم. در صدر اسلام، خوب، با پیغمبر اکرم یک عده بودند؛ سلمان بود، اباذر بود، ابیّ‌بن‌کعب بود، عمار بود، کی بود، کی بود؛ اینها درجه‌ی اول و خالص‌ترینها بودند؛ عده‌ای دیگر از اینها یک مقداری متوسطتر بودند؛ یک عده‌ای بودند که گاهی اوقات پیغمبر حتّی به اینها تشر هم میزد. اگر فرض کنید پیغمبر در همان جامعه‌ی چند هزار نفری - که کار خالص‌سازی خیلی آسانتر بود از یک جامعه‌ی هفتاد میلیونی کشور ما - میخواست خالص‌سازی کند، چه کار میکرد؟ چی برایش میماند؟ آن که یک گناهی کرده، باید میرفت؛ آن که یک تشری شنفته، باید میرفت؛ آن که در یک وقتی که نباید از پیغمبر اجازه‌ی مرخصی بگیرد، اجازه‌ی مرخصی گرفته، باید میرفت؛ آن که زکاتش را یک خرده دیر داده، باید میرفت؛ خوب، کسی نمیماند. امروز هم همین جور است》 .۱۳۸۹/۰۵/۳۱ ✅ توقع از نخبگان و دوستان انقلابی این است که حب و بغض های جناحی و سیاسی را کنار گذاشته و بر اساس واقعیات موضع گیری کرده و دنبال بهانه برای جذب و ایجاد همدلی باشند نه دنبال فرصت برای خالی کردن عقده های سیاسی، البته انتقاد و پیشنهاد جای خود دارد که در مصداق مذکور نابجا بکار گرفته شد! ✍حمید قدیری ✅ به کانال بپیوندید👇 http://eitaa.com/joinchat/3253993472C49609b6f21