🔹خاری که در گلوی صداقت است 🔹 📌چرا در تحقیقات، راست نمی‌گوییم؟ شما می‌گویید تحقیق نقش مهمّی در شناخت طرف مقابل دارد. من هم این را قبول دارم. فکر نمی‌کنم کسی هم باشد که این حرف را قبول نداشته باشد؛ امّا چرا وقتی از همین مردم تحقیق می‌کنیم، چیزهایی را که می‌دانند، نمی‌گویند؟ 📛 امید اصلاح عیب پس از ازدواج ❌برخی می‌گویند: «ما اگر عیب‌ها را بگوییم، ممکن است این ازدواج سر نگیرد. در حالی که شاید عیب‌های این فرد پس از ازدواج اصلاح شد و این دو نفر توانستند زندگی خوبی را تجربه کنند. خود ما هم پیش از ازدواج، عیب‌هایی داشتیم که پس از ازدواج برطرف شد. پس چرا مانع خیر شویم؟». 🔰در پاسخ به اینها باید گفت: 1⃣ خود شما هم می‌گویید: «شاید بعد از ازدواج درست شود»؛ یعنی یقین ندارید که درست می‌شود. حالا اگر آمدیم و درست نشد، چه باید کرد؟ چرا ما باید به جای دیگران تصمیم بگیریم؟ 2⃣چرا شما دلتان به حال کسی که دیگران در باره‌‌اش تحقیق می‌کنند، می‌سوزد؛ امّا به حال کسی که به شما اعتماد کرده نمی‌سوزد؟ 3⃣این‌که شما عیب‌های خودتان را بعد از ازدواج اصلاح کرده‌اید، دلیل نمی‌شود که دیگران هم این کار را انجام خواهند داد. پس، از تجربۀ شخص خودتان، قاعده نسازید. 4⃣ توجّه داشته باشید که ازدواج خیر هست؛ امّا نه هر ازدواجی. ازدواج آگاهانه‌ای که همراه با شناخت دو طرف از هم و تشخیص کفویت باشد، خیر است. ازدواجی که بدون شناخت انجام شده و منجر به طلاق عاطفی یا رسمی ‌شود، مشکلات بسیاری را برای افراد و جامعه تولید می‌کند. ⬅️ ادامه دارد ...... 📚نیمه دیگرم، کتاب اول،ص ۱۴۲ https://eitaa.com/peivandemahdavi