🔴 از انتقال تا تغییر مواضع ٢/٣ دولت اردن که تحت فشار شدید آمریکا و اسرائیل قرار داشت تصمیم گرفت تا دست از حمایت‌های خود از جنبش فتح بردارد. در سال ١٩٧٠، در چند مرحله ارتش اردن به پناهندگان فلسطینی و نیروی‌های جنبش فتح در خاک خود حمله ور شد و هزاران تن از نیروهای مقاومت را کشت. این واقعه که به «سپتامبر سیاه» معروف است، ضربه بزرگی به بدنه جنبش فتح وارد کرد و سبب شد تا این سازمان مقر خود را از اردن به لبنان تغییر دهد. البته بعدها جنبش فتح طی چند عملیات انتقام هایی از اردنی ها گرفت که مهمترین ها ترور نخست وزیر اردن، وصفی التل، در قاهره بود. گفته می‌شد که این ترور توسط سازمان سپتامبر سیاه انجام شده است که این سازمان درواقع همان اعضای فتح بودند. در لبنان نیز سازمان فتح تحت حمایت حزب پان عربی بعث در سوریه و عراق بود. آنها در بین سال‌های ١٩٧٣ تا ٧۴ با کمک ارتش مصر و سوریه موفق شدند سلسله عملیتهایی در خاک اسرائیل انجام دهند و شکست‌های بزرگی به آنها تحمیل کنند. این شکست ها تا جایی بزرگ بود که اسرائیل برای ادامه مبارزه دست به دامن ناتو و آمریکا شد تا درنهایت با وساطت آمریکا و شوروی صلحی موقت برقرار شد. پس از صلح موساد طرح بزرگ خود برای از بین بردن بدنه سازمان فتح را آغاز کرد و در طی چند مرحله عملیات موفق شد تا چندین فرمانده تاثیرگذار جنبش فتح را در کشورهای عربی ترور کند و ضربه ای بزرگ به فتح و جریان مقاومت وارد کند. ترور شاید توانست ضربه ای بزرگ به بدنه جنبش فتح وارد کند اما فتح زخم اصلی را از سران اعراب و شخص أبو عمار (یاسر عرفات) خورد. نخستین خیانت را انور سادات با امضای صلح موسوم به کمپ دیوید کرد. در این صلح نامه مصر به طور کلی حمایت‌های خود را از جریان مقاومت برداشت و تخاصم با اسرائیل را کنار گذاشت. البته یکسال بعد یعنی در سال ١٩٨١ انور سادات به دست اخوان المسلمین کشته شد تا سزای خیانت خود را ببینید. دومین خیانت را یاسر عرفات در حق جنبش جهاد کرد. زمزمه هایی از او (در سال ١٩٨٢) شنیده می‌شد که وی قصد کنار گذاشتن مبارزه مسلحانه را دارد. او دیگر معتقد شده بود که اسلحه نمی‌تواند حق ملت فلسطین را بگیرد بلکه راه سیاسی و دیپلماتیک راه بهتری خواهد بود. پس از این تغییر گرایش عده ای از نیروهای فتح در لبنان جلوی تصمیمات عرفات ایستادگی کردند. همزمان با تحت فشار قرار گفتن لبنان و اشغال جنوب آن توسط اسرائیل و کشتار صبرا و شتیلا، عرفات تصمیم گرفت تا مقر سازمان را به کشور تونس منتقل کند. همین تصمیم و نیز زمزمه های تغییر استراتژی از مبارزه مسلحانه به سوی راهکار های سیاسی باعث شد تا عده ای از اعضای جنبش فتح جلوی عرفات ایستادگی کنند و در لبنان بمانند و برای خود جنبش انقلابی فتح را راه اندازی کنند. ولی به هر ترتیب بدنه اصلی جنبش فتح به کشور تونس منتقل شد. انتقال به تونس مساوی بود با دور شدن از مرزهای فلسطین اشغالی و متعاقب با آن دور شدن از مبارزه مسلحانه و عملیات‌ها علیه ارتش اسرائیل. 🔻 رسانه جهادی [ پلاک ۵ ] 🔶🔶🔶@pelak_5🔷🔷🔷