پله پله تاخدا
این زیباترین کافه دنیا بود زمستانهای پُر از برف با همان علاءالدینهای دود زده با همان قوریهای بند زده لبخندِ شیرینِ مادر چینهای گوشه چشمانش مادر کافهچی نبود،عشق بود♥️