✍تمام طبّ مندرج است در دو چيز: اوّل ، دوّيم تقويت. 📄و اين اختصاص به طبِّ بدن ندارد، طبّ شريعت نیز در دو چيز است: ترك محرّمات و اتيان به واجبات. 📄و چنانچه ترك محرّمات بر اتيان واجبات مقدّم است، تنقيه نیز بر تقويت مقدم است. 👈از اين جهت عليل را تا تنقيه نكنى و را دفع نكنى، تقويت ثمر ندارد و خوردن ادويه معطر و اغذيه مقوّيه با امتلا، اگر مزيد علت نشود، مثمر هيچ ثمرى نيست؛ بلكه غالبا مزيد علّت است. 👌پس بايد اوّلا در مقام تنقيه كه پاكيزه نمودن محال اغذيه و موارد باشد، از آنچه مانع است از اثقال اغذيه غير منهضمه با اجتماع اخلاط فاسده؛ و واضح و روشن است كه به واسطه تناول اغذيه و هضم آن به مراتب آن فضول و اثقال لا بُدّ باقى مى‏ ماند در محل هضم و به تدريج مجتمع مى‏شود و اجتماع آن فضول، موجب حدوث امراض است؛ و گمان ندارم كه اين مطلب محتاج به شرح باشد. 👈پس بايد دافع و رافعى از براى آن فضول باشد و او: ❶اوّلا و بنيه و كثرت حرارت غريزيه است و آن در سن طفوليت و شباب مى‏باشد. اگر بالفطرت و ضعيف و عليل نباشد و كمال قوّت مزاج و حرارت غريزيه در سابق از ازمنه‏اى كه امزجه قويّه بوده و اسباب ضعف مزاج كم بوده، نهايت آن تا سى سال بوده، از سى كه گذشت، رو به نزول بوده و در اين ازمنه به واسطه وفور عوارض خارجه و تراكم اسباب مضعفه از نموم و غموم و واردات هركسى برحسب حالت خود، از بيست و پنج سال كه گذشت رو به تنزّل مى‏كند، ❷پس ناچار بايد منقى از خارج باشد و آن به است يا به حركت[ورزش]. 📗 رساله حفظ الصحه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 💢پیک شفـا(طب ایرانی اسلامی) @peyke_shefaa