در بحث مقام باید توجه داشته باشیم که چون خداوند ما را به بلندای ابدیت و حامل نفخه الهی می داند، مقام را برای ما طوری تعریف می کند که در بلندای ابدیت معنادار باشد و با ساختار حقیقی ما سازگاری داشته باشد. اگر چیزی در قیمت من نیست محمود هم نیست، بنابراین وقتی که ما مقام خواهی می کنیم باید توجه داشته باشیم که منظور مقام حسی و خیالی و وهمی نیست، مقام جمادی و نباتی و حیوانی نیست؛ هیچ کدام از اعتباریات دنیا که همه مردم برایش سر و دست می‌شکنند نیست، آن مقام با ذات و حقیقت ما و با آن نفخه الهی سازگاری دارد و ما باید به دنبال این مقام بگردیم. توجه داشته که مقام انسان یعنی چیزی که با انسان برای ابدیت بماند و برایش مفید باشد. مقام دارایی است که این دارایی از مقوله اطلاعات و دانایی نیست. مقام یعنی: دارایی روح، یعنی نفس به جایی برسد که از آن آثاری ظهور کند. این را مقام می گویند و...