✳️احادیث امام حسن مجتبی (ع)✳️ 🔸حدیث اول؛ امام حسن علیه السلام: ما تَشاوَرَ قَومٌ إلاّ هُدُوا إلى رُشدِهِ. هیچ قومى با یکدیگر مشورت نکردند مگر آن که به راه پیشرفت خود رهنمون شدند.  تحف العقول، ص ۲۳۳ 🔸حدیث دوم؛ امام حسن علیه السلام: صاحِبِ النّاسَ مِثلَ ما تُحِبُّ أن یُصاحِبوکَ بِه. با مردم به گونه اى رفتار کن که دوست دارى با تو آن گونه رفتار کنند. أعلام الدّین، ص ۲۹۷ 🔸حدیث سوم؛ امام حسن علیه السلام: إنَّ أَحسَنَ الحَسَنِ الخُلُقُ الحَسَنِ. نیکوترین نیکو، خُلق نیکو است.  الخصال، ص ۲۹ 🔸حدیث چهارم؛ امام حسن علیه السلام: مَن عَبَدَ اللّه َ عَبَّدَ اللّه ُ لَهُ کُلَّ شَى ء. هر کس خدا را بندگى کند، خداوند همه چیز را بنده او گرداند. تنبیه الخواطر، ج ۲، ص ۱۰۸ 🔸حدیث پنجم؛ امام حسن علیه السلام: المِزاحُ یَأکُلُ الهَیبَةَ. شوخى هیبت را مى بَرد. بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۳ 🔸حدیث ششم؛ امام حسن علیه السلام: لا یَغُشُّ العاقِلُ مَنِ استَنصَحَه. خردمند به کسى که از او نصیحت مى خواهد، خیانت نمى کند. همان، ص ۱۲۰ 🔸حدیث هفتم؛ امام حسن علیه السلام: عَلَیکم بِالفِکرِ، فَإنَّهُ حَیاةُ قَلبِ البَصیرِ و مَفاتیحُ أبوابِ الحِکمَة. بر شما باد به تفکّر، که تفکّر مایه حیات قلب شخص بصیر و کلید درِ حکمت است. إعلام الدین، ص ۲۹۷ 🔸حدیث هشتم؛ امام حسن علیه السلام: اَلإخاءُ الوَفاءُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخاء. نشانه برادرى، وفادارى در سختى و آسایش است. بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۴ 🔸حدیث نهم؛ امام حسن علیه السلام: إذا سَمِعتَ أحَدا یَتَناوَلُ أعراضَ النّاسِ فَاجتَهِد أن لایَعرِفَک. هر گاه شنیدى شخصى آبروى مردم را مى ریزد، بکوش تا تو را نشناسد. همان، ج ۷۴، ص ۱۹۸ 🔸حدیث دهم؛ امام حسن علیه السلام: لَیْسَتِ العِفَّةُ بِدافِعَةٍ رِزْقا وَ لاَ الْحِرْصُ بِجالِبٍ فَضْلاً فَاِنَّ الرِّزْقَمَقْسومٌ وَ اسْتِعْمالُ الْحِرْصِ اسْتِعْمالُ الْمَآثِمِ. نه پاکدامنى، روزى را از انسان دور مى کند و نه حرص، روزى زیاد مى آورد؛ چون روزى قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان مى شود. تحف العقول، ص ۲۳۴ 🔸حدیث یازدهم؛ امام حسن علیه السلام: الرّاغِبُ فی‌ها عَبدٌ لِمَن یَملِکُها. دنیاخواه، بنده دنیادار است. کنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۱۴ ح ۴۴۲۳۶ نقلاً عن ابن النجّار 🔸حدیث دوازدهم؛ امام حسن علیه السلام: تُجهَلُ النِّعَمُ ما أقامَت، فإذاوَلَّت عُرِفَ. نعمت‌ها تا هستند ناشناخته اند و همین که رفتند [قدرشان]شناخته مى شوند. بحار الأنوار: ۷۸ / ۱۱۵ / ۱۲ 🔸حدیث سیزدهم؛ امام حسن علیه السلام: مَن عَدَّدَ نِعَمَهُ مَحَقَ کَرَمَه. هر که احسان هاى خود را بر شمرد، بخشندگى خویش را از بین برده است. بحار الأنوار: ۷۸/۱۱۳/۷ 🔸حدیث چهاردهم؛ امام حسن علیه السلام: أسلَمُ القُلوبِ ما طَهُرَمِن الشُّبُهات. سالم ترین دلها، دلى است که از شبهات پاک باشد. تحف العقول: ۲۳۵ 🔸حدیث پانزدهم؛ امام حسن علیه السلام: الغَفلَةُ تَرکُکَ المَسجِدَ، وطاعَتُکَ المُفسِد. غفلت آن است که مسجد [رفتن براى نماز]را ترک کنى و از تبهکار فرمان برى. بحار الأنوار: ۷۸/۱۱۵/۱۰ @peyrovane_velayat