رب عالم، کسی است که روند عالم را تعیین می‌کند؛ او، راه و بی‌راه عالم را آباد و خراب می‌کند و جایگاه هر چیزی را تعیین می‌کند. حال اگر کسی بر خلاف مسیر این رب باشد، چه سرنوشتی دارد؟ مگس‌هایی که راه خروج را نمی‌شناسند، دیده‌اید؟ مکرر به شیشه می‌خورند! کسی که بر علیه تقدیر و رب عالم باشد، هر لحظه در عذابی خواهد بود. اما رب عالم، اندک مدتی، عذاب را از آن‌ها دور کرده است. ما در آینده عذاب نخواهیم شد! بلکه همین اکنون، این نحو زندگی، پر از عذاب است! پر از عذاب! اما رب عالم، عذاب را مدتی کنار می‌زند. ما می‌پرسیم که «پس چرا کافران خوش‌اند؟» ما احساس می‌کنیم که آن‌ها از مشکلات، رها شده‌اند؛ ما حرص می‌خوریم و ناراحت می‌شویم که «چرا بر من ظلم کرد؟» چون به آخرت ایمان نداریم! اما آن‌ها که به آخرت ایمان دارند، می‌دانند که آن‌ها باز خواهند گشت! بازخواهند گشت، روزی که خداوند، قهر و تندی را آغاز کند! آن تندیِ خشن و بزرگ! در آن روز خداوند، انتقام‌گیرنده است!