عذاب و اسم منتقم، در پرده برده شده! وقتی یکی از اسماء الله، در پرده باشد، نور الله نیز، از وجهی در پرده است و تاریکی خاصی عالم را فرامی‌گیرد. در این عالم، گویا می‌توان بر علیه خداوند، قیام کرد! گویا خداوند خود خواسته که بتوان علیه او قیام کرد، تا افراد و روحیات مختلف، در این تاریکی از یکدیگر جدا شوند. برای تحقق این امر، رسولان ارسال می‌شوند. حضرت موسی رو به فرعون و فرعونیان ایستاد و فرمود: برخداوند، برتری نجویید! سخن موسی (ع) همراه با سلطانی آشکار بود. معجزه‌ای که هر کس که طالب درک بود، می‌فهمید که او از جانب خدایی مقتدر و قادر آمده است. اما آن خدا، در عین نشان‌دادن سلطان، گویا اجازه می‌دهد که بر امر او تسلط پیدا کنند! گویا دست‌ها بالای دست خداوند می‌آیند! پس قوم، که دست خود را باز دید، بر علیه موسی شوریده و او را انکار کردند و شاید حتی قصد سنگسار حضرت را داشتند. عجیب نیست!؟ رسولِ الله را می‌توان سنگسار کرد! می‌توان انکار کرد! این آیات، انذار عظیمی دارد! خداوند اجازه می‌دهد که بر علیه‌ش قیام کنیم! او می‌گذارد که امرش را انکار کنیم! می‌توانیم تقدیر او را ندید بگیریم و به زندگی خود ادامه دهیم! شما بدون اجازه‌ی مدیر مدرسه، ساعات کلاس‌ها و معلم‌ها را عوض نخواهید کرد؛ اما بدون اطلاع از تقدیر الهی، دست به تغییر عالم می‌زنید! پس هشدار می‌دهم! هشدار می‌دهم! بر خداوند، برتری نجویید! او اجازه می‌دهد که کار خود را علیه او به پیش ببرید و احساس موفقیت کنید! کفر خود را در لباس تدبیر، آرایش نکنید! سخنِ آشکاری بیان می‌کنم! پذیرش ربوبیت خداوند، آن هنگام که دخان برآید، چه سودی دارد؟! هشدار می‌دهم! بر خداوند برتری نجویید! بندگان خداوند را رها کنید! و پناه می‌برم به ربِّ خودم و ربِّ شما، که به من تهمت زده و یا انکارم کنید...