مگر می شد باور کرد، که "طول" هم مطلق نیست و اگر ناظر با "سرعت" حرکت کند، "فواصل" برایش کوتاه تر می شود؟ نه اینکه چون باسرعت می رود، زودتر برسد نه! این را که بچه ی دوساله هم می فهمد. بحث روی این بود که فاصله کوتاه می شود. و به خصوص اگر این سرعت با سرعت نور نسبتی داشته باشد، طول هم به اندازه ی قابل توجهی کمتر می شود. درک " نسبیت خاص اینشتین " و قانون " انقباض طول" برای همه ی ذهن های نیوتنی سخت بود. خانه نشینی و وقت خالی برای مرور ادعیه و خوانش دوباره ی این فراز ابوحمزه ی ثمالی ، فهم درس های دوره ی کارشناسی را برایم سهل کرد، آنجا که میگوید: انّ الراحل الیک قریب المسافه مسافر کوی تو،در جاذبه ی محبتت سرعت می گیرد و مسیرش کوتاه تر میشود. ❇️ اگر به جای مسئولین آموزش دانشگاه بودم، سه واحد ابوحمزه ی ثمالی را پیش نیاز درس "نسبیت اینشتین" میکردم.😊 #روایت_های_یک_فعال_خانه_نشین #مونولوگ https://eitaa.com/physicist_actor