جـــامــه‏‌ي زهد و ریا كَندم و بر تن كردم خـــرقـه پیــــر خـــراباتى و هشیار شدم واعـــظ شهــر كــه از پنــد خود آزارم داد از دم رنــــد مــــى‏ آلــوده مـَددكـار شدم بگـــذاریــــد كــــه از بتكــده یــادى بكنم مـــن كـــه با دستِ بت میكده، بیدار شدم «من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم» حـــســیــن(ع) آقـــاجـــان♥️