حق آموزش
آموزش یکی از ارکان اساسی رویکرد مبتنی بر حقوق کودک در رابطه به محیط زیست است. حق آموزش به شدت در برابر آسیب‌های زیست محیطی، آسیب‌پذیر است، زیرا می‌تواند منجر به تعطیلی مدارس و اختلال در تدریس، ترک تحصیل و تخریب مدارس و مکان‌های بازی شود.
آموزش مبتنی بر حفاظت از محیط زیست باید روش‌های دوستانه و با توجه به توانمندسازی کودک را با در نظر داشت رشد شخصیت، استعدادها و توانایی‌های کودک دنبال کند.
برنامه‌های درسی مدرسه باید متناسب با زمینه‌های محیطی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خاص کودکان باشد و درک بنیادی سایر کودکانی را که تحت تأثیر تخریب محیط زیست قرار گرفته‌اند، ارتقا دهد. مواد آموزشی باید از نظر علمی دقیق، به روز و اطلاعات زیست محیطی متناسب با سن را ارائه دهند. همه کودکان باید به مهارت‌های لازم برای رویارویی با چالش‌های زیست‌محیطی مورد انتظار در زندگی، مانند خطرات، بلایا و اثرات بهداشتی مرتبط با محیط زیست، از جمله توانایی تفکر انتقادی در مورد چنین چالش‌ها، حل مشکلات، تصمیم‌گیری متعادل و پذیرفتن مسئولیت‌های زیست‌محیطی از جمله استفاده از شیوه‌های زندگی و مصرف پایدار، مطابق با ظرفیت‌های در حال تحول خود مجهز باشند. دولت‌ها باید زیرساخت ایمن، سالم و انعطاف‌پذیر، برای یادگیری موثر ایجاد کنند.
۱۱- حقوق کودکان بومی و کودکان مربوط به اقلیت‌ها
کودکان بومی به طور نامتناسبی تحت تاثیر از دست دادن تنوع زیستی، آلودگی و تغییرات آب و هوا قرار دارند. دولت‌ها باید تأثیر آسیب‌های زیست‌محیطی مانند جنگل‌زدایی بر زمین‌ها و فرهنگ سنتی و کیفیت محیط طبیعی و در عین حال تضمین حق زندگی، بقا و رشد کودکان بومی را در نظر بگیرند. کشورها باید اقداماتی را برای تعامل معنادار با کودکان بومی و خانواده‌های آنها در واکنش به آسیب‌های زیست‌محیطی، از جمله آسیب‌های ناشی از تغییرات آب و هوا، با در نظر گرفتن ادغام مفاهیم فرهنگ‌های بومی و دانش سنتی در اقدامات کاهش و سازگاری انجام دهند.
#روز_کودک
#کودک_سالم
#حقوق_کودک