🔰گزارش روز                   👑نگاهی بدون روتوش به دوره پهلوی «عطاءالله مهاجرانی» وزیر دوران اصلاحات ديروز در روزنامه اعتماد نوشت: «در یکی از اتاق‌های کلاب‌هاوس، طعم سخن برخی گویندگان، از ملی بودن و مستقل بودن محمدرضا شاه حکایت می‌کرد. گفتم: «شاه نه ملی بود و نه مستقل!» این سخن، به گوش برخی دوستان اندکی ناهموار آمده بود و توصیه به انصاف کردند. می‌خواهم بگویم که سخنم سخنی سنجیده، مدلل و مستند است. می‌توان برای اثبات این ادعا، دلایل متعددی برشمرد. تنها به یک مورد اشاره می‌کنم. وقتی خاطرات مأموریت ژنرال رابرت هایزر را می‌خوانیم غیر از حس سرافکندگی و حسرت و تأسف به حال کشور و ارتش و فرماندهان خفیف شده نیروهای مسلح و شخص شاه، احساس دیگری پیدا نمی‌کنیم. بی‌دلیل نبود که به روایت هایزر، روزنامه پراودا چاپ مسکو، ژنرال هایزر را، فرماندار نظامی ایران یا نایب‌السلطنه تفسیر کرده بود. البته او نایب‌السلطنه‌ای بود که برای سرنوشت سلطان تصمیم می‌گرفت. کسانی که محمدرضا شاه را ملی و مستقل می‌دانند، کتاب هایزر را دوباره بخوانند تا ببینند مؤسسات بسیار پرهزینه‌ای مثل نیروهای سه‌گانه و ستاد مشترک چه حال‌وروزی داشته‌اند و درجه توانایی آن‌ها در چه حدی بوده است. بارها ژنرال هایزر از ارتش شاه به‌عنوان ببر کاغذی یاد می‌کند». ⚜گزاره‌های خبري: 1️⃣دکتر موسی حقانی، استاد دانشگاه و معاون پژوهشی موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران در گفتگو با پایگاه تحليلي بصیرت مطرح می‌کند: «رژیم پهلوی با پذیرفتن کاپیتولاسیون، استقلال قضایی و سیاسی کشور را نابود كرد و ازلحاظ فرهنگی کشور را در دام فرهنگ مبتذل آمریکایی انداخت؛ لذا ظرفیت نیروهای جوانی که در کشور وجود داشت و باید برای توسعه کشور به کار گرفته می‌شد درگیر مفاسد و فضای مسمومی كرد». 2️⃣ صباح زنگنه، کارشناس مسائل سیاسی و سفیر پیشین ایران در سازمان همکاری اسلامی، درباره تبیین وضعیت واقعی کشور در دوران حکومت پهلوی، می‌گوید: «در انتخابات مجلس زمان محمدرضا شاه پهلوي، آمریکا به‌وسیله سیا بر انتخابات نظارت می‌کرد و با هماهنگی ساواک و وزارت کشور تصمیم می‌گرفتند چه کسانی از چه شهرهایی به مجلس راه پیدا کنند تا در مجلس مشکلاتی بر سر راه سیاست‌های آمریکا در ایران ایجاد نشود». 3️⃣ سید روح‌الله امین‌آبادی پژوهشگر تاریخ انقلاب نیز گفته است: «هوا گوئوفنگ، نخست‌وزیر وقت چین آخرین مقام خارجی بود که ۹ شهریور ۱۳۵۷ به ایران آمد، شاه که از غرب ناامید شده بود، نگاه و مسیر خود را به شرق تغییر داد اما این اقدام نیز افاقه‌ای نکرد». وی با بیان اینکه در دوره «هویدا»، با شوروی قرارداد احداث ذوب‌آهن در ایران منعقد شد، آورده است: «اما چرخش شاه به شرق واقعی نبود، او متحد استراتژیک آمریکا محسوب می‌شد و آمریکایی‌ها این تغییر جهت‌ها را ناز کردن می‌دانستند. از این منظر، نه شرق بهبود روابط را جدی می‌گرفت و نه غرب در تصمیماتش تغییری ایجاد می‌کرد». 🔸️نكته پاياني: آنچه امروز در جعل تاریخ شاهد هستیم، تلاش برای تبرئه نتایج دوران سلطه انگلیس و آمریکا بر فرايند تصميم سازي و سیاست‌گذاری در روابط خارجي و مسائل داخلي ایران دوران پهلوی‌هاست. رهبر معظم انقلاب در مراسم بیست‌ و چهارمین سالگرد رحلت امام خمینی (ره) با اشاره به همين موضوع، فرمودند: «بعد از انقلاب، یکی از دیپلمات‌های برجسته آمریکا این را گفت و نوشت؛ ما بودیم که به شاه می‌گفتیم شما به فلان چیز احتیاج دارید، به فلان چیز احتیاج ندارید! آن‌ها بودند که می‌گفتند این رابطه را باید برقرار کنید، این رابطه را باید قطع کنید؛ نفت را این مقدار تولید کنید، این مقدار بفروشید؛ به کی بفروشید و به کی نفروشید!». بر اساس اسناد موثق تاریخی، رژیم شاه اساساً موجودیت استقلال، منافع ملی و هویت ملی در عرصه سیاست خارجی را به دست غرب سپرده بود. در یکی از گفت‌وگوهای شاه با عَلَم بیان شده است که نامه‌ای از نیکسون آمده که این کار را بکنیم، شاه تعجب می‌کند، علم می‌گوید: «شیشه عمر ما دست آن‌هاست چرا چانه می‌زنید؟ شاه خطاب به علم می‌گوید: برو هرچه می‌گویند، عمل کن!». ✍