🔺️شرح#مناجات_شعبانیه 🔸️((دعای اهل وصال و اهل فراق)) 🔸️((دعای عارفانه با مضامین شامخ و محتوای قدسی)) 🔻قسمت نوزدهم 🍎شرح فراز هفدهم 🍁اِلهی اُنْظُر اِلَیَّ نَظَرَ مَنْ نادَیتَهُ فَاَجابَکَ وَ اسْتَعْمَلتَهُ بِمَعُونَتِکَ فَاَطاعَکَ یا قَریباً لایَبعُدُ عَنِ الْمُغْتَرِّ بِهِ وَ یا جَواداً لایَبْخَلُ عَمَّنْ رَجا ثَوابَه، اِلهی هَبْ لی قَلْبًا یُدْنیهِ مِنکَ شَوقُهُ وَ لِسانًا یُرفَعُ اِلَیکَ صِدقُهُ وَ نَظَراً یُقَرِّبُهُ مِنکَ حَقُّهُ. 🔹️در این فراز هفدهم پنج خواسته را امام علی علیه السلام از پیشگاه الهی مطالبه می کند که شرح و تفسیر هر یک از این خواسته ها می تواند مارا به جان عرفانی ومعنوی هریک ازاین پیام ها نزدیک نماید؛ 🔸️خواسته اول؛ مناجات کننده ازپیشگاه حق تعالی ((توجه خدا وند به مناجات کننده)) البته از جنس((توجه ویژه)) به آن دسته از بندگانی که وقتی حق تعالی آنها را می خواند و دعوت می کند و بندگان هم عاشقانه به ندا وخواست حضرت باریتعالی پاسخ می دهندواونیز توجه ونظر ویژه‌ای نسبت به آنان می کند و ((حیات ابدی )) را به آنان اعطا می نماید، ازهمین رو قران درتوصیف آنان می فرماید :((أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا استَجيبوا لِلَّهِ وَلِلرَّسولِ إِذا دَعاكُم لِما يُحييكُم وَاعلَموا أَنَّ اللَّهَ يَحولُ بَينَ المَرءِ وَقَلبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيهِ تُحشَرون:(انفال آیه ۲۴)ای کسانی که ایمان آورده‌اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی می‌خواند که شما را حیات می‌بخشد! و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل می‌شود، و همه شما (در قیامت) نزد او گردآوری می‌شوید)) ⚡امام‌ العارفین علی علیه السلام در این فراز درخواستش از حق تعالی همین است که همان توجه ویژه ای که خداوند به بندگانی دارد که به ندایش پاسخ می گویند به وی هم داشته باشد، از همین رو اینگونه مناجات می کند: ((اِلهی اُنْظُر اِلَیَّ نَظَرَ مَنْ نادَیتَهُ فَاَجابَکَ: معبود من! نظری به من فرما، مانند نظر کردنت به کسی که چون ندایشان می کنی، اجابتت می کنند)) 🔸️خواسته دوم‌؛ در این فراز از مناجات شعبانیه((استعانت)) از ذات باری تعالی است، راز و سر چنین در خواستی در قالب نجوای با حق تعالی در این است همانگونه که آدمی در نیل و رسیدن به امور مادی و دنیوی بدون استعانت وکمک حق تعالی قدرت دست یابی به آن را ندارد، در امور معنوی و اخری هم این چنین است بدون استعانت و کمک حق تعالی توفیق در رسیدن به امور معنوی را نخواهد داشت، چرا که معنا و حقیقت توحید افعالی آنست، تنها مؤثر حقیقى در عالم را حق تعالی بدانیم (لا مؤ ثر فى الوجود الا الله) نه اینکه عالم اسباب را انکار کنیم و به دنبال سبب نرویم؛ بلکه معتقد باشیم که هر سببى هر تأثیرخودش را دارد، آن هم به فرمان خداست، اوست به آتش سوزندگی و به خورشید روشنایى به اب تاثیر حیات‌بخشى داده است. ثمره این عقیده آن است که انسان تنها متکى به استعانت خدا شده، همه قدرت و عظمت را مربوط به او بداند، و غیر او در نظرش فانى، زوال‌پذیر، و فاقد قدرت باشد. وتنها به او استعانت جسته واستمداد بطلبد، ازهمین روست که موسی بن عمران خطا ب به قومش فرمود: «قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللّهِ وَاصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ؛ موسى به قوم خود گفت: از خدا يارى جوييد، و استقامت پيشه کنيد، که زمين از آن خداست، و آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد، واگذار مى‌کند؛ و سرانجام (نيک) براى پرهيزکاران است. ⚡به دلیل همین آموزه وحیانی واینکه درهمه امور ازجمله اطاعت باید ازحق تعالی استعانت جست، استعانت را منحصردرخدا دانسته وهر شبانه ر وز، حداقل ده بار در نمازهاى یومیه از پروردگارمان، كمك و یارى طلبیده وعرض مى‏كنیم: «وَ إِیّاكَ نَسْتَعینُ؛ تنها از تو مدد و یارى مى‏جوییم». وامام علی علیه السلام نیز دراین فراز اینگونه مناجات می کند: وَ اسْتَعْمَلتَهُ بِمَعُونَتِکَ فَاَطاعَکَ یا قَریباً لایَبعُدُ عَنِ الْمُغْتَرِّ بِهِ وَ یا جَواداً لایَبْخَلُ عَمَّنْ رَجا ثَوابَه،:و به یاری ‏ات به کارش گماشتى و او از تو اطاعت کرد.  ای نزدیکی که از آنکه فریفته ات شده است دور نمی باشی و ای بخشنده ای که در حق آنکه به اجر و پاداشت امید بست، بخل نمی ورزی.