🌟‌‌‌﷽🌟 💎#پیام_معنوی_شبانه✨((۱۰۸۷)) 🔰#هفته_حدیث_خوانی(۳۷) 📚#اصول_کافی_مرحوم_کلینی 📕#كتاب۳_توحید،حدیث۵ 👈باب۱#حدوث_عالم و اثبات محدث 🌿#حدیث_شماره_۵ 💠قسمت الف 🕯شماره ۲۵۵ ✍هشام بن حکم گوید: قسمتى از سخن امام صادق علیه‏السلام به زندیقى که خدمتش رسید این بود: اینکه گوئى خدا دوتاست بیرون از این نیست که یا هر دو قدیم و قویند و یا هر دو ضعیف یا یکى قوى و دیگرى ضعیف: اگر هر دو قویند پس چرا یکى از آنها دیگرى را دفع نکند تا در اداره جهان هستى تنها باشد (زیرا خدا باید فوق همه قدرتها باشد و اگر قدرتى در برابرش یافت شود نشانه عجز و ناتوانى است) و اگر یکى را قوى و دیگرى را ضعیف پندارى گفتار ما ثابت شود که خداى یکى است بعلت ناتوانى و ضعفى که در دیگرى آشکار است (و اگر هر دو ضعیف باشند پیداست که هیچیک خدا نخواهد بود) (این بیان امام ساده و روشن و مطابق فهم عامه مردم است، اکنون همین مطلب را با استدلالى دقیق تر که مناسب فهم خواص و نکته سنج است بیان مى‏فرماید از ملاصدرا) اگر بگوئى خدا دو تاست بیرون از این نیست که یا هر دو در تمام جهات برابرند یا از تمام جهات مختلف و متمایزند، چون ما امر خلقت را منظم مى‏بینم و فلک را در گردش و تدبیر جهانرا یکسان و شب و روز و خورشید و ماه را مرتب: درستى کار و تدبیر و هماهنگى آن دلالت کند که ناظم یکى است بعلاوه اگر ادعاى دو خدا کنى بر تو لازمست میانه‏اى بین آنها قائل شوى تا دوئیت آنها درست شود بنابراین آن میانه خداى سومى قدیمى است بین آن دو پس سه خدا گردنگیر شود و اگر سه خدا ادعا کنى بر تو لازم شود آنچه در دو خدا گفتم که بین آنها میانه باشد بنابراین خدایان پنج مى‏شوند و همچنین در شماره بالا مى‏رود و زیادى خدا بى‏نهایت مى‏شود... ♦️شرح :خلاصه بیان مرحوم ملاصدرا(ره) را که مجلسى هم یکى از اقوال شمرده با اندکى تصرف ذکر مى‏کنیم: او مى‏گوید: این حدیث مشتمل بر سه مطلب است: 1- اثبات وحدت خداى حهان 2- اثبات وجود او 3- اثبات اینکه او وجود بحث بسیط است و ماهیتى غیر از این ندارد 🦋عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبَّاسِ بْنِ عَمْرٍو الْفُقَيْمِيِّ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ فِی حَدِیثِ الزِّنْدِیقِ الَّذِی أَتَى أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع)وَ كَانَ مِنْ قَوْلِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع)لَا يَخْلُو قَوْلُكَ إِنَّهُمَا اثْنَانِ مِنْ أَنْ يَكُونَا قَدِیمَيْنِ قَوِيَّيْنِ أَوْ يَكُونَا ضَعِیفَيْنِ أَوْ يَكُونَ أَحَدُهُمَا قَوِيّاً وَ الْ‏آخَرُ ضَعِیفاً فَإِنْ كَانَا قَوِيَّيْنِ فَلِمَ لَا يَدْفَعُ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا صَاحِبَهُ وَ يَتَفَرَّدُ بِالتَّدْبِیرِ وَ إِنْ زَعَمْتَ أَنَّ أَحَدَهُمَا قَوِيٌّ وَ الْ‏آخَرَ ضَعِیفٌ ثَبَتَ أَنَّهُ وَاحِدٌ كَمَا نَقُولُ لِلْعَجْزِ الظَّاهِرِ فِی الثَّانِی فَإِنْ قُلْتَ إِنَّهُمَا اثْنَانِ لَمْ يَخْلُ مِنْ أَنْ يَكُونَا مُتَّفِقَيْنِ مِنْ كُلِّ جِهَةٍ أَوْ مُفْتَرِقَيْنِ مِنْ كُلِّ جِهَةٍ فَلَمَّا رَأَيْنَا الْخَلْقَ مُنْتَظِماً وَ الْفَلَكَ جَارِیاً وَ التَّدْبِیرَ وَاحِداً وَ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دَلَّ صِحَّةُ الْأَمْرِ وَ التَّدْبِیرِ وَ ائْتِلَافُ الْأَمْرِ عَلَى أَنَّ الْمُدَبِّرَ وَاحِدٌ ثُمَّ يَلْزَمُكَ إِنِ ادَّعَيْتَ اثْنَيْنِ فُرْجَةٌ مَا بَيْنَهُمَا حَتَّى يَكُونَا اثْنَيْنِ فَصَارَتِ الْفُرْجَةُ ثَالِثاً بَيْنَهُمَا قَدِیماً مَعَهُمَا فَيَلْزَمُكَ ثَلَاثَةٌ فَإِنِ ادَّعَيْتَ ثَلَاثَةً لَزِمَكَ مَا قُلْتَ فِی الِاثْنَيْنِ حَتَّى تَكُونَ بَيْنَهُمْ فُرْجَةٌ فَيَكُونُوا خَمْسَةً ثُمَّ يَتَنَاهَى فِی الْعَدَدِ إِلَى مَا لَا نِهَايَةَ لَهُ فِی الْكَثْرَةِ... 📚اصول كافي جلد۱ صفحه: ۲۳۵ رواية:۲۱۵ 🌓#شبتون_در_پناه_مهربان_خدا🌗 ☀️#اللهم_عجل_لولیک_الفرج ❀@pmsh313❀ ╰━━❀🕊❀🌼❀🕊❀━━╯