سخنرانی سیاه منتظری در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، سبب صدور سوم اسفند، سالگرد صدور پیام تاریخی امام خمینی خطاب به روحانیان است. این پیام تاریخی با نام ، در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۶۷ صادر شده است. امام در این متن ماندگار، ابتدا به تجلیل از خدمات روحانیت پرداخته اند. در بخش دوم ایشان به آسیب شناسی حوزه و روحانیت بر اساس خطر و پرداخته‌، آنگاه، با تحلیل شرایط حال و آینده، به ترسیم خطوط حرکت روحانیت پرداخته‌اند. نکته مهمی که در بازخوانی این متن راهبردی مغفول مانده، شأن صدور و سبب صدور آن است؛ منشور روحانیت حدود ده روز بعد از سخنرانی تلخ و آکنده از سیاه‌نمایی در ۲۲ بهمن ۶۷ نوشته شده و به نوعی، پاسخ به طعنه‌های تلخ اوست که تا آن زمان هنوز بر کرسی قائم‌مقامی رهبری، از زبان اپوزسیون و ضدانقلاب سخن می‌گفت؛ جنگ و جبهه و مبارزه و دستاوردهای انقلاب را زیر سؤال برده بود و خون به دل خانواده شهدا و جانبازان و مجاهدان راه خدا کرده بود. متن سخنان سیاه منتظری را اگر کسی بخواند و آنگاه متن منشور را مرور کند، معنای سخنان حکیمانه و گلایه‌های جانسوز امام را بهتر درک خواهد کرد. جالب آنکه فیلم این سخنان، اصلا معلوم نیست کجاست و از انتشار متن و فیلم کامل این سخنان، ابا و امتناع دارد! راستی، چرا آنان این سخنان را می‌کنند؟! بازخوانی منشور روحانیت بدون توجه به قرائن و مصادیق خارجی، هرگز گره‌گشا نخواهد بود و نخستین نکته در بازخوانی منشور توجه به سبب صدور آن است. با این مقدمات، فهم دقیق و عمیق از منشور روحانیت امام، وابسته به بازخوانی عالمانه و دقیق ماجرای منتظری است. @rozaneebefarda 📌 @ponezs