🎞 | یک صورتی‌بازی با طعم انتخابات! 📌برای بار چندم غریب را دیدم. کارگردان به‌خوبی توانسته دل مخاطب را نشانه رود، اما چه حاصل که محمد بروجردی غریب همانقدر غریب است که بروجردی دهه شصت. این غربت البته تعجبی هم ندارد؛ همان زمان که مافیای دزفولی دفاع مقدس بعد از این همه سال رخصت داد تا شهیدِ شاخصی همچون بروجردی از بایکوت درآید، می‌شد حدس زد که دست‌کم روایتی یک جانبه از شهید بر پرده سینما خواهد رفت. 📌غریب نتیجه تلاش یک فرد یا سازمان نیست، ماحصل یک نوع نگاه به دین است. دیدگاهی که امروز مذهبی صورتی شهرت یافته و به‌ظاهر زاییده امروز و دیروز است، حال آن‌که ریشه در تاریخ دارد. 📌سال‌ها نگذاشتند از میرزای چریک فیلمی ساخته شود و تو گویی آن را در آب نمک خوابانده بودند تا در وقت مبادا خرجش کنند. بله، خرج! «من خرج امام می‌شوم، نه امام خرج من»، این شاه بیت دیالوگ‌های فیلم است و ای کاش فیلم هم معتقد به این جمله بود؛ «من خرج شهید می‌شوم، نه شهید خرج من» و هزار دریغ که چنین نیست. 📌@ponezs