💠 ای روستا... به کجا می‌روم چه در سر دارم به کدام آرزو تشنه‌ترم بوی پونه می‌آید کنار «معجزچشمه»* کفش و جورابم را روی پرچینِ سنگ‌ها گذاشتم پاهایم را به سردی چشمه سپردم دلم خنک شد رؤیای زادگاه، واقعیت کودکی و دبستان پر از برف و بهار ای روستا هر فصل تو بلوغ روح است و کشف معانی خدا. و خوش به حال «ساکنانِ بام ِخدا» علی اسفندیار 25 اردیبهشت 1400 *معجزچشمه؛ نام چشمه‌ای در روستای لزور از توابع استان تهران #پویانویسی @pooyanevisi