از وصيّت‏ ها [ى‏] من كه در آستان مرگ، و نفس‏ هاى آخر را میکشم به تو كه از نعمت جوانى برخوردارى، آن است كه #معاشران خود و #دوستان خويش را از اشخاص #وارسته و #متعهّد و متوجّه به #معنويّات و آنان كه به #حبّ_دنيا و زخارف آن گرايش ندارند و از مال و منال به اندازه كفايت و حدّ متعارف پا بيرون نمیگذارند و مجالس و محافلشان آلوده به‏ گناه نيست و از اخلاق كريمه برخوردارند، انتخاب كن كه #تأثير_معاشرت در دو طرف صلاح و فساد اجتناب ناپذير است، و سعى كن از مجالسى كه انسان را از #ياد_خدا غافل میكند پرهيز نمايى كه با خو گرفتن به اين مجالس ممكن است از انسان سلب توفيق شود، كه خود مصيبتى است جبران ناپذير. #امام_خمینی(ره) #صحيفه_امام - ج‏ ۱۶ ص ۲۱۱ و ۲۱۲