بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ وَيْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ ﻭﺍی ﺑﺮ ﻫﺮ ﺩﺭﻭﻍ ﭘﺮﺩﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﻴﺸﻪ! يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﻠﺎﻭﺕ میﺷﻮﺩ، میﺷﻨﻮﺩ؛ ﻭلی ﻫﻤﭽﻮﻥ کسی ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ، ﻣﺘﻜﺒّﺮﺍﻧﻪ [ﺑﺮ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩ] ﺍﺻﺮﺍﺭ میﻭﺭﺯﺩ ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺬﺍبی ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﺪﻩ! وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﻭ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﺎ ﭼﻴﺰی ﺑﻔﻬﻤﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ میﮔﻴﺮﺩ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻋﺬﺍبی ﺧﻔّﺖ ﺑﺎﺭ ﺍﺳﺖ سخن حق را باید به گوش همه رساند حتی گنهکاران: ... أَفَّاكٍ أَثِيم ... تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ... _ اول تبلیغ، بعد تهدید قرآن به کسی می‌گوید که اول آیات خود را به گوش او رسانده است: ... يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ ... كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا ... بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ... _ بدتر از بی اعتنایی به حق، اصرار بر آن و روحیه استکبار است: يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا _ علامت تکبر، بی اعتنایی به سخن حق است: مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا محسن قراءتی ترجمه و تفسیر کریم صفحه ۴٩٩ - ، آیات ٧ تا ٩