بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ ﺑﻠﻜﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮ ﻧﻔﺲ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ. (١٤) وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ [ ﺑﺮﺍی ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺶ ] ﺑﻬﺎﻧﻪ‌ﻫﺎ ﺑﺘﺮﺍﺷﺪ. (١٥) لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ [ ﺍی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ! ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻧﺰﻭﻝ ﻭحی، ] ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﻭﺭ ﺗﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻠﺎﻭﺕ ﺁﻥ ﺷﺘﺎﺏ کنی. (١٦) إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﺩﻥ ﻭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ‌ﻯ ﻣﺎﺳﺖ. (١٧) فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﭘﺲ ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻳﻢ، ﻗﺮﺍﺋﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻛﻦ. (١٨) ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ ﺁﻥ‌ﮔﺎﻩ ﺑﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﻣﺎﺳﺖ. (١٩) كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ [ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ میﭘﻨﺪﺍﺭﻳﺪ ﻗﻴﺎمتی ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ ]، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎی ﺯﻭﺩﮔﺬﺭ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻪ‌ﺍﻳﺪ. (٢٠) وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻳﺪ. (٢١) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ ﭼﻬﺮﻩ‌ﻫﺎیی ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺷﺎﺩﺍﺏ ﻭ ﺑﺎ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺍﺳﺖ. (٢٢) إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ﻭ ﺑﻪ [ ﻟﻄﻒ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ] ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺧﺘﻪ‌ﺍﻧﺪ. (٢٣) وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ ﻭ ﭼﻬﺮﻩ‌ﻫﺎیی ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. (٢٤) تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ﺯﻳﺮﺍ میﺩﺍﻧﻨﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﺬﺍبی ﻛﻤﺮﺷﻜﻦ ﻗﺮﺍﺭ میﮔﻴﺮﻧﺪ. (٢٥) #قرآن کریم #سوره_قیامت آیات ۱۴ الی ۲۵