سیّدجواد عبدی
🌺 کبوتری شده‌ام پر زنم به بامِ رضا من و عنایت و لطف عَلَی الدوامِ رضا اگرچه چوب‌خطم پر شد از گناه و بدی رها نکرد مرا دست بامرامِ رضا سلام می‌دهد اول، رضا به زوّارش جواب می‌رسد از ما به هر سلامِ رضا ندیده است کسی دست احتیاج مرا همیشه داشت هوای مرا امام رضا غذای حضرتی‌اش آرزوی حاتم بود رسیده است همیشه به ما طعامِ رضا غلام کوی رضایم، جهان، غلام من است خوشا کسی که شده نام او غلام رضا طبیب، نسخۀ من را نوشت و من دیدم: "برو به مشهد و رو کن به التیام رضا" چکید قطرۀ اشکی ز صحن چشمانم که برد ذهن مرا سمت این کلام رضا: برای گریه فقط فابک للحسینِ شهید رسیده است به ما این‌چنین پیام رضا شاعر: @porsesh42
146 مشاهده