اوت مواجه است که هر کدام می تواند تاثیر مهمی در نفس و سرنوشت او داشته باشد. اگر خداوند برای هدایت این انسان به راه کمال و سعادت و برای رساندن او به هدف و غایت خلقت، دینی نفرستاده باشد، پس باید بگوییم که او نه حکیم است و نه عادل زیرا کاری بیهوده انجام داده و در حق مخلوق خود ظلم کرده است. او انسان را برای دستیابی به اهدافی آفریده است اما راه هدایت را به او نشان نداده است.
همچنین طبق دیدگاه شما باید بپذیریم که خداوند نسبت به مخلوقات خود آنقدر بی تفاوت است که ده ها هزار نفر آمده اند و ادعا کرده اند که از جانب خدا پیام آورند، حتی کارهای خارق العاده ای(معجزه) انجام داده اند که اعتماد مردم را جلب کنند اما خدا جلوی آنها را نگرفته و بسیاری از مردم توسط این افراد گمراه شده اند و از راه سعادت خود خارج شده اند! آیا واقعا خدای شما اینقدر نسبت به مخلوقات و هدف از خلقتشان بی تفاوت است؟ آیا چنین خدایی می تواند عادل و حکیم باشد؟ آیا اگر خداوند عادل و حکیم نبود اصلا می توانست خدا باشد و شایسته پرستش؟
5️⃣ خداوند آن موجودی که ادیان می گویند نیست خدایی که ذهن انسان آن را خلق کرده است. خدایی که بیکار نشسته و کینه توز است و منتظر است ببیند انسان چه می کند و چه نمی کند و آتشی آماده کرده که او را مجازات کند. ادیان خدا را تحقیر کرده اند.
خداوند دین اسلام، بیکار ننشسته بلکه "كُلَّ يَوْمٍ هُوَ في شَأْنٍ"(او همه روزه مشغول كارى نو است)(الرحمان/29).
خداوند دین اسلام، انسان را برای آتش نیافریده است بلکه انسان را آفریده تا" لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً " (غرضش از اين خلقت آن بود كه شما را بيازمايد كداميك بهتر عمل مىكنيد[ تا بهترین ها از فضل و رحمتش بهره مند شوند])(هود/7)
بنابر آموزه های فلسفی و قرآنی، پاداش و جزای آخرت، معلولِ حقیقی اعمال خود انسان است. توضیح اینکه هر فعلی و هر عملی حقیقتا یک تاثیری در روح و روان انسان دارد مانند غذا و دارو و سمّ که در جسم انسان اثر می کند. در زندگی پس از مرگ، تاثیر و حقیقت اعمال انسان برای او آشکار می گردد و بهشت و جهنم چیزی نیست جز همان اعمال انسان. مثلا خوردن مال یتیم می تواند در حقیقت خوردن آتش باشد." إِنَّ الَّذينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ في بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعيراً " (كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و ستم مىخورند، (در حقيقت،) تنها آتش مىخورند و بزودى در شعلههاى آتش (دوزخ) مىسوزند.)(نساء/10)
6️⃣ همه ادیان زائیده ذهن انسان است، خدا و نیکی را تحقیر کرده اند، نژاد پرستی را ایجاد کرده اند، تبعیض و فساد ایجاد کرده اند.
صدور حکم کلی درباره همه ادیان، غیر منصفانه و خطاست. مثلا در ادیان شرقی که باوری به خدای متشخص وجود ندارد، چطور می توان گفت که خدا را تحقیر کرده اند؟ یا در دین اسلام که همه رنگها و همه نژادها را محترم می شمارد و معیار کرامت انسان را تقوا و پرهیزگاری معرفی می کند، آیا می توان گفت که نژاد پرستی و تبعیض را ایجاد کرده است؟ همان دین یهودیت هم که امروزه به یک دین نژادی شناخته می شود، چنین ویژگی ای در ذات و ماهیت خود ندارد اما این پیروان ادیان هستند که تعالیم حق دین خود را تحریف می کنند.
نیکی چیست؟ اگر ادیان الهی نیک و بد را به انسان یاد نداده بودند، عقل انسان چقدر می توانست از بایدها و نباید های اخلاقی آگاه باشد؟ اگر تعالیم دینی نباشد، عموم مردم تا چه حد خود را ملزم به رعایت اخلاق می دانند؟ تجربه نشان داده است که ضمانت اجرای درونی که توسط دین ایجاد می شود، تاثیر بسیار زیادی در رعایت اخلاق در جوامع دارد بر خلاف ضمانت اجرای بیرونی.
7️⃣ در قرآن تناقضی نسبت تعداد آفرینش روزهای جهان وجود دارد. تعداد روزهای خداوند را هم هزار یا پنجاه هزار گفته شده است که ضرب در 6 روز بشود عدد زیادی نیست نسبت به عددی که علم ثابت کرده و می گوید جهان میلیاردها سال طول کشیده تا ایجاد شود.
در چندین آیه از آیات قرآن کریم، تصریح شده است که خلقت آسمان و زمین در 6 روز صورت گرفته است. ( آیه 54 اعراف، 3 يونس، 7 هود، 59 فرقان، 4 سجده، 38 ق و 4 حديد.) اما در آیات 8 تا 12 سوره فصّلت، بیان خداوند به گونه ای است که مجموع روزهای خلقت عالم را به عدد هشت می رساند:
خداوند در این آیات می فرمایند: " بگو: آيا شما به آن كسى كه زمين را در دو روز آفريد كافر هستيد"؟! (قُلْ أَ إِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ). " و براى او شبيه و نظيرهايى قائل مىشويد" (وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْداداً). چه اشتباه بزرگ، و چه سخن بىپايهاى؟ " او پروردگار جهانيان است" (ذلِكَ رَبُّ الْعالَمِينَ).
" او در زمين كوههايى قرار داد و بركات و منافعى در آن آفريد، و مواد غذايى مختلف آن را مقدر فرمود، اينها همه در چهار روز بود" (وَ جَعَلَ فِيها رَواسِيَ مِنْ فَوْقِها وَ بارَكَ