📌متن شبهه👇 چرا امام خمینی کامجویی جنسی از طفل شیرخوار(به جز دخول) را جایز دانسته است؟ «كسيكه زوجه اى كمتر از نهسال دارد وطى او براى وى جايز نيست چه اينكه زوجه دائمى باشد، و چه منقطع ، و اماساير كام گيريها از قبيل لمس بشهوت و آغوش گرفتن و تفخيذ(4)اشكال ندارد هر چند شيرخواره باشد» تحریر الوسیله، کتاب نکاح، مسئله 12. 📌 پاسخ به شبهه👇 https://chat.whatsapp.com/Bhr9TDelO2L48ZFcEnkxXg ⚠️ با توجه به اهمیت پاسخ این سوال ما سعی کردیم حتی الامکان از کلمات تخصصی استفاده نکنیم ولی خواهشمندیم چند دقیقه وقت بگذارید و تا پایان پاسخ را مطالعه کنید👇 1️⃣ بر اساس فقه اسلامی، (شیعه و سنّی) مرد می تواند با دختر نابالغ ازدواج کند اما حق ندارد با او آمیزش جنسی(دخول) انجام دهد، اما کامجویی جنسی با بوسه و لمس و تفخیذ اشکالی ندارد. ⚠️ چنین ازدواجی تنها در صورتی صحیح است که پدر یا جدّ پدری دختر با رعایت مصلحت و خیر و صلاح او اجازه چنین ازدواجی را داده باشند و در غیر این صورت ازدواج باطل است. 2️⃣ همانطور که اشاره شد، این حکم، نظر اختصاصی امام خمینی(ره) نیست بلکه حکمی است که از منابع دینی استنباط می شود و تقریباً همه فقهاء به این حکم تصریح دارند: 📖 عبارت امام خمینی ره در تحریر الوسیله اینگونه است: أمّا سائر الاستمتاعات- كاللمس بشهوة و الضمّ و التفخيذ- فلا بأس بها حتّى في الرضيعة.(تحریر الوسیله، کتاب النکاح، مسئله 12، ص 698) 📖 مرحوم سید محمد کاظم یزدی نیز همین عبارت را دارند: و أما الاستمتاع بما عدا الوطي من النظر و اللمس بشهوة و الضم و التفخيذ فجائز في الجميع و لو في الرضيعة ‌(العروة الوثقی، ج2، کتاب النکاح، فصل 2، ص 811.) 📖 آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خوئی نیز همین عبارت را دارند: ‌و أما الاستمتاع بما عدا الوطء من النظر و اللّمس بشهوة و الضم و التفخيذ فجائز في الجميع و لو في الرضيعة. (موسوعة الإمام الخوئي، ج‌32،کتاب النکاح، ص: 126) ✅ بنابراین، اگر بر این حکم اشکالی وارد باشد، همه ی فقهایی که به این حکم تصریح کرده اند باید مذمّت شوند، اما متاسفانه بدخواهان در پی تخریب چهره ی امام خمینی(ره) هستند و به گونه ای این مطالب را نشر می دهند که وانمود کنند فقط امام(ره) چنین حکمی صادر کرده. 3️⃣ امام خمینی ره فقیه بزرگ عصر ما بود. کار فقیه این است که حلال و حرام خداوند را از دل آیات قرآن و احادیث اهل بیت(علیهم السلام) استخراج کند. او حق ندارد از خودش سخنی بگوید و نیز باید تمام ابعاد یک مسئله را برای مردم روشن کند. ✍️ فقیه در فرآیند اجتهاد خود با این روایت مواجه می شود: 📖 عن أبي عبد اللّه (عليه السّلام) قال: «إذا تزوّج الرجل الجارية و هي صغيرة، فلا يدخل بها حتّى يأتي لها تسع سنين»(مستند تحرير الوسيلة، ج‌2، ص: 339‌). در این روایت عمل دخول نسبت به همسری که کمتر از نه سال سن دارد ممنوع شده است. 🔍 حال فقیه باید جنبه های مختلف این مسئله را تبیین کند. 🔵 اولاً از این روایت روشن می شود که با دختر نابالغ میتوان ازدواج کرد(شرایط این ازدواج با روایات دیگر تعیین می شود) 🔵 ثانیاً بیان می شود که آمیزش جنسی(دخول) با دختر نابالغ ممنوع است. ⁉️حال سوال می شود که اگر دخول ممنوع شده، هیچ گونه لذت جنسی دیگری نمیتوان از همسر کمتر از نه سال برد⁉️ 🔰 فقیه پاسخ می دهد که روایت فقط دخول را ممنوع کرده و نسبت به رفتارهای لذت بخش دیگری مثل لمس و بوسه و تفخیذ ساکت است و منعی نکرده. 🔰 همچنین مقتضای عقد نکاح این است که هرگونه کامجویی جنسی جایز باشد حال که صرفاً دخول ممنوع شده، دیگر استمتاعات به حال جواز باقی می مانند. ✅ اکنون فقیه نتیجه می گیرد که سایر استمتاعات جنسی در سن کمتر از نه سال ممنوع نیست. ⭕ ممکن است بر اساس حساسیت های اخلاقی و عرفی سوال شود که تکلیف دختر شیرخواره چیست⁉️ آیا ازدواج یا کامجویی از نوزاد هم جایز است⁉️ 🔰 فقیه با توجه به اینکه در روایات درباره دختران کمتر از نه سال، فرقی بین شیرخوار و غیر شیرخوار گذاشته نشده است و حکم همه ی آنها یکی است، با عبارت " حتّی فی الرضیعة" به این سوال هم پاسخ می دهد. تا اینجا فقیه صرفاً از لحاظ فقهی به تبیین مسئله پرداخته و این بیان عاری از هرگونه توصیه یا ملاحظات اخلاقی است. 4️⃣ دانش فقه جدای از دانش اخلاق است. البته این دو دانش باهم تعارض ندارند بلکه مکمّل یکدیگرند. ▪️ احکام فقهی بر اساس مصالح و مفاسد فردی و اجتماعی و نیز اراده حکیمانه الهی تعیین می شوند. ▪️ فقیه وقتی می خواهد به احکام الهی بپردازد، صرفا حلال و حرام ها را مشخص می کند و حق ندارد احکام فقهی را با احکام اخلاقی مخلوط کند. امور ناپسند اخلاقی باید در علم اخلاق درباره ی آنها سخن گفته شود. 🌀 مثلا از لحاظ فقهی، مرد باید محل بول و غائط خود را از دیگران بپوشاند و پوشاندن سایر اعضای بدنش واجب نیست. اما همین مسئله از لحاظ اخلاقی حکم دیگری دارد. هیچ گ