📌متن شبهه👇 سلام وقت بخیر من و خواهرم جروبحثمون شد و من اون حرفی رو که خواهرم فکر میکرد من گفتم ولی واقعا حرفی نزده بودم به همین خاطر من قران رو اوردم و دست گذاشتم روی قران و قسم به قران دادم که من این حرف رو نزدم تا او باور کنه من همچین حرفی رو نزدم ، میدونم قران حرمت داره ولی بخار اینکه باور کنه مجبور شدم ، حالا من خیلی ناراحتم که بی حرمتی به قران و کلام الله کردم ، ایا کار اشتباهی کردم ؟ 📌 پاسخ به شبهه👇 🔆قسم خوردن بر دو نوع است. 1⃣قسم براى انجام یا ترک کارى در آینده: مانند این‌که شخصی قسم می‌خورد که روزه بگیرد، یا دود استعمال نکند. 🔰در این فرض چنانچه عمداً مخالفت کند، باید کفاره دهد؛ یعنى یک بنده آزاد کند، یا ده فقیر را سیر کند، یا آنان را بپوشاند، و اگر اینها را نتواند باید سه روز پشت سر هم، روزه بگیرد(۱)                   2⃣ قسم براى اثبات یا نفى چیزى: کسى که براى اثبات یا نفى چیزى قسم مى‌خورد، اگر حرف او راست باشد، قسم خوردن او مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ بوده ولی کفاره دنیوی ندارد.[2] ✅ اما دارای عذاب اخروی بسیار سختی است، چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید: «کسانى که پیمان الهى و سوگندهاى خود (به نام مقدس او) را به بهاى ناچیزى می‌‌فروشند، آنها بهره‌اى در آخرت نخواهند داشت و خداوند با آنها سخن نمی‌‌گوید و به آنان در قیامت نگاه نمی‌‌کند و آنها را (از گناه) پاک نمی‌‌سازد و عذاب دردناکى براى آنها است».[3] 🌸گفتنی است؛ سوگندی اعتبار دارد که یکى از اسمای خداوند متعال باشد؛ مثل خدا یا اللّٰه، همچنین اگر به برخى از اوصاف خداى سبحان قسم بخورد که معمولاً از آن صفت خداى سبحان اراده مى‌شود، یا قرینه‌اى به کار ببرد که مراد او را بفهماند، قسم صحیح است. 🌹بنابراین قسم به مقدسات دیگر مثل قرآن و پیامبر و ائمۀ اطهار(ع) احکام قسم را ندارد(۴) 🔆یعنی اگر با این اسم‌های مقدس قسم بخورد چیزی بر عهده او نمی‌افتد و واجب نیست به قسمش وفا کند. همچنین اگر قسم خود را شکست بر او کفاره قسم واجب نمی‌شود. ♥️البته، اگر به این مقدسات در مکالمات روزمره قسم بخورد و قسمش دروغ باشد، همانند قسم دروغ به اسم پروردگار، دارای حرمت و عذاب اخروی خواهد بود. برای نجات از عذاب اخروی و بخشیده شدن گناه قسم دروغ، چه به اسم خداوند باشد چه به مقدسات دیگر، باید توبه و استغفار نمود. 🔰پی نوشت .[1] مکارم شیرازی، ناصر، رساله احکام براى جوانان، ص 158، مدرسه امام على بن ابى طالب(ع)، قم، چاپ پانزدهم، 1428ق؛ بهجت، محمد تقی، رساله توضیح المسائل، ص 425، شفق، قم، چاپ نود و دوم، 1428ق؛ فاضل لنکرانى، محمد، رساله توضیح المسائل، ص 488، بی نا، قم، چاپ صد و چهاردهم، 1426ق. [2]. همان. [3]. «إِنَّ الَّذینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَیْمانِهِمْ ثَمَناً قَلیلاً أُولئِکَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ وَ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ». آل عمران، 77. [۴]. رساله توضیح المسائل (فاضل لنکرانی)، ص 489. -------------------------- ☑️کانال جامع پاسخ به شبهات وشایعات در 👇🏻 https://chat.whatsapp.com/Bhr9TDelO2L48ZFcEnkxXg 📱پیام رسان ایتا👇🏻 🆔https://eitaa.com/joinchat/5701648C9536f328f0 📱ادرس سایت👇🏻 🆔 www.pshobahat.ir 📱پیام رسان اینستاگرام 🆔http://Instagram.com/pshobahat 📱پیام رسان روبیکا👇🏻 🆔https://rubika.ir/porseshgar 📱 پیام رسان بله👇🏻 🆔https://ble.ir/porseshgar 📱پیام رسان تلگرام👇🏻 🆔https://t.me/poorseshgar 📱پیام رسان سروش👇🏻 🆔sapp.ir/poorseshgar اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج🎋