عده ی کثیری از جامعه خواستار چیزی هستند که آن ها را شادمان و امید هرچند واهی را در دل هایشان روانه می سازد. آن ها در جستجوی یک دروغ شیرین اند تا حقیقتی تلخ که کامشان را زهر می سازد. در ذهن خود آنچنان کلمات و توجیحات را می پرورانند تا در ذهنشان حکاکی شده و همیشگی بماند تا فرد یا افراد دیگر نیز به باور غلط آن ها رسیده و آن را قبول کنند. دروغ شیرین مثل فروشگاه قنادی ارزان فروش عمل می کند!همگی خواستار آنند و در طلب داشتن آن صف های طولانی تشکیل می دهند.هیچ کس نمی پرسد که چرا شیرینی ها ارزان اند؟!آیا عیبی دارند یا فاسد شده اند؟!آن ها فقط صف طولانی را می بینند و قیمت مناسب و به صرفه ی آن را و در نهایت ساعت ها داشتنش وقت خود را صرف می کند اما حقیقت تلخ مثل فروشگاه قهوه فروشی عمل می کند. کمتر کسی مزه ی تلخ آن را دوست دارند و گاه برای آن هزینه ایی هم در نظر نمی گیرند درحالی که قهوه با تمام تلخی اش نه تنها هیچ آسیبی به فرد نمی رساند بلکه آرامش را به او هدیه می دهد.