دلنوشته یک رزمنده دوران دفاع مقدس.. نه اسب امام زمان دیدیم نه برای حورالعین جنگیدیم ما کهنه سربازان جنگ، شاید اکنون *پریشان* باشیم اما *پشیمان* نیستیم. همان *رزمندگان پیاده‌ایم* که *سواری* نیاموخته و به *وسوسه‌ی کسب مال و قدرت* نرفته بودیم. سن ما کم بود ولی هدفی بزرگ داشتیم. *تعداد ما* در همه هشت سال جنگ، تنها *۳/۵ درصد* جمعیت کشور بود ولی بار دفاع را تا آخر بر دوش داشتیم و *مردانگی را تنها نگذاشتیم* ما *غارت* را آموزش ندیدیم. رفتیم تا *غیرت* را تجربه کنیم. اکنون نیز *فریاد* می‌زنیم که: این *حرامیان خائن قافله‌ی اختلاس* از ما نیستند... این *گرگهای مال مردم خور* و این *خوارج خرافه ‌‌‌پسند* از ما و وصله ی شهیدان ما نیستند. *ما* نه اسب امام زمان دیدیم و نه به عشق حورالعین رفتیم ولی با ذکر سالار شهیدان، جنگیدیم. اما امروز *استخوان در ‌گلو* و *خار در چشم*، از حال و روز امروز مردم خوبمان *شرمنده‌ایم* شرمنده ایم، با صورتی سرخ. شرمنده ایم، با دستانی که در فکه و شلمچه و مجنون و دهلران و ارتفاعات غرب جا مانده است ای همه ی آنانی که *احساس پاک* را می شناسید! *ما*، اگر به جبهه نمی‌رفتیم، با دشمنی که به تلافی قادسیه، برای هلاک مردم و میهن مان، آمده بود، چه می کردیم؟ پس بچه‌های ما را *به درستی قضاوت* کنید و حساب اندکی از ما که *آلوده* شدند و *شرافت* خود را فروختند، به پای همه ما ننویسید. *سربازم و هرگز نکنم پشت به میدان* *گر سر برود من نروم از سر پیمان* *فاسد بود آن خون که به پای تو نریزد* *ای خاک مقدس که بود نام تو ایران* ما هرگز سفیر حضرت مهدی (عج) ، زعیم شیعیان سیدعلی از تبار حسین را تنها نمی‌گذاریم. #دهه_فجر ثامن شهید بابایی 🌼 @pshahidbabayi 🌼