🏴🏴🏴🏴🏴🏴 🔵 خطای برخی افراد مبتدی و حتى غير مبتدی در بندچینی متن(پاراگراف نویسی) است. 🔸آنها نمی دانند که باید در ابتدای بند، جمله موضوعی (topic sentence) بیاورند. جمله موضوعی به منزله اعلام برنامه در یک مراسم است و مانند یک قرارداد بین نویسنده و خواننده است. وحدت موضوعی و انسجام هر بند را با وفاداری و حرکت در جهت جمله موضوعی باید حفظ کنیم. خوانندگان، به ویژه خوانندگان امروزی، با پراکنده گویی میانه خوبی ندارند. هر نوشتاری یک موضوع دارد. 🔸از لحاظ مهندسی پیام، باید در ذهن خود بتوانیم این موضوع عام را به موضوع ها و پیام های ریزتری تجزیه کرده، در هر بند به یکی از آن قطعات بپردازیم. 🔸مجموع جمله های موضوعی در ابتدای بندها، باید مدعا یا تز اصلی نوشتار را که در مقدمه آمده است، نشان دهند. این مدعا یا تز اصلی، باید با عنوان یا موضوع نوشتار هماهنگ باشد. 🔸ساختار درونی هر بند، نیز از چند جمله مرتبط به هم تشکیل می شود. ☑️در چینش جملات درون هر بند باید یکی از الگوهای ذیل را رعایت کنیم: ❶ ترتیب مکانی ❷ ترتیب زمانی ❸ از کلان به خرد یا از کل به جزء ❹ از خرد به کلان یا از جزء به کل ❺ از کلی به جزئی و مصادیق ❻ از جزئی و مصادیق به کلی ❼ پرسش، روش و پاسخ ❽ از انگیزه به انگیخته ❾ از اهمّ و پُر ارزش به کم اهمیت و کم ارزش ❿ برعکس حالت نهم 🔸جملاتی که بعد از جمله موضوعی ذکر می شوند، پشتیبان نام دارند. جملات پشتیبان، می توانند اثبات، انکار، بسط یا شرح جمله موضوعی باشند. در بندهای استدلالی، پشتیبان اصلی (ادله) را باید جلوتر از پشتیبان فرعی (شواهد و مؤیدات) ذکر کنیم. 🔸علاوه بر این ها، باید سعی کنیم در انتهای هر بند، یک جمله رابط بیاوریم؛ تا زمینه را برای بند بعدی به صورت طبیعی و منطقی آماده کنیم. به هر حال، خواننده نباید احساس کند بین بندها گسست و طفره وجود دارد. ✴️ادامه دارد... اللهم عجل لولیک الفرج 🌹 ┄┅═══••✾••═══┅┄ 🌐 کانال پژوهشیار طلاب مجازی و غیر حضوری 🆔https://eitaa.com/pzh_mgh