هدایت شده از سید محمد
🌼👌نکاتی برای تدبر از صفحه ۵۲۰ قرآن کریم . 1️⃣ «حُبُك» جمع «حبيكه» و «حباك» به سه معناى راه، زينت و اعتدال آمده است. (آیه ۷) . 2️⃣ «يؤفك» از «اِفك» به معناى منصرف ساختن و به انحراف كشاندن است. لذا به دروغ كه انحراف از حقيقت و مايه ى انحراف است، افك گويند. (آیه ۹) . 3️⃣ حدس و گمان و اشتباه، گاهى براى افراد پيدا مى شود، ليكن خطر آنجاست كه كار انسان، حدس زدن و عمر انسان در خطا و غفلت غرق باشد. «الخرّاصون... فى غمرة ساهون...» (آیات ۱۰ و ۱۱) (تكيه گاه انسان بايد علم و دانش باشد، نه حدس و گمان) . 4️⃣ «يهجعون» از «هجوع» به معناى خواب شبانه است. (آیه ۱۷) . 5️⃣ امام صادق (عليه السلام) فرمود: برترين زمان براى دعا، وقت سحر است. چون خداوند فرموده است: «و بالاسحار هم يستغفرون» (آیه ۱۸) . 6️⃣ لازمه ى تقوا، فقر و نادارى نيست و مى توان متّقى ثروتمند بود. زيرا قرآن مى فرمايد: در اموال آنان، حقّى براى محرومان است. پس آنان بايد به قدرى درآمد و ثروت داشته باشند كه علاوه بر تأمين نيازهاى زندگى خود، به ديگران نيز كمك كنند. «المتقين... فى اموالهم حق للسّائل و المحروم» (آیه ۱۹) . 7️⃣ تا روحيه باور در انسان نباشد، نعمت ها نشانه خداوند شمرده نمى شود. «آيات للموقنين» 🌺 (آیه ۲۰)