♦️ زن غربی، سرگردان در اعوجاج نظریه‌ها (بخش دوم) #اختصاصی ✍🏼| نسا خلیلی ▪️فمنیسیم مارکسیستی با ندیدن کلیات ماجرا و متهم کردن خانواده به اسم نظام مردسالار و کار غیرتولیدی، زنان را به نیروی ارزان کار یا کارگران رده پایین مبدل کرد. لذت و قدرت پرورش فرزند را به مهدکودک‌ها واگذار کرد تا زنان بتوانند در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی دیده شوند. هرچند این نظریه، بر پایه‌های اقتصادی استوار بود اما عملا چرخه‌های اقتصادی غیرتولیدی خانواده را فلج کرد و زن و مرد را مجبور به کار خارج از خانه، برای تامین معاش خود نمود. فمنیسیم رادیکال به دشمن مردان تبدیل شد و نسخۀ همجنس‌گرایی را برای استقلال عاطفی زنان تجویز کرد. فمنیسیم سوسیالیستی، مسئله زنان را تنها به مسئله کارگران تقلیل داد و جنبه‌های دیگر زن بودن را محو کرد. فمنیسیم پسامدرن، وجود «زن طبیعی» را منکر شد و او را ماهیتی سیال معرفی کرد؛ حال آنکه اگر زن مفهومی سیال است، پس فمینسیم در پی دفاع از کیست؟ از آنجا که زن تعریفی ندارد، چگونه باید از مشکلات و حقوق او دفاع کرد؟ باید باور کنیم که فمینیسم نه تنها دردی حقیقی از زنان را دوا نکرد بلکه قوزی بالای قوز شد. ▪️آیا کار فیمینست‌ها در حق‌خواهی خود اشتباه بود؟ از نظر اسلام، دادخواهی زنان موج اول فیمنیسم که مورد ستم واقع شده بودند و بخشی از حقوق خود را از دست داده بودند؛ کار درستی بود. اما اشکال کار کجا است؟ زنان فیمینست تنها حق حقیقی و بعضا غیرواقعی خود را دیدند و وظایف را کتمان کردند و مردان قرون وسطی تنها وظایف حقیقی و بعضا غیرواقعی را دیدند و حقوق را منکر شدند؛ ولی در اسلام هر حقی، وظیفه‌ای و هر وظیفه‌ای حقی را به دنبال دارد. دید حقیقی و واقعی را باید از منشا درست طلب کرد. در نامه ۳۱ نهج‌البلاغه آمده است «اَلمَراَةُ رَیحانَةٌ وَ لَیسَت بِقَهرَمانَة، زن گلی است ظریف نه خادم و کارپرداز». این نگاه زن را دارای عزت و شرافتی می‌داند که اگر خواست می‌تواند در خانه کار کند و اگر نخواست، هیچ‌کس حق ندارد او را مجبور کند. از طرف دیگر در آیه ۳۵ سوره احزاب می‌خوانیم که زن و مرد از لحاظ ارزش‌های الهی و انسانی برابرند اما وظایفی دارند که به موجب آن از ترکیب ساختمان جسمی و روحی مختلف خلق شده‌اند تا آن وظیفه را انجام دهند. نقش بی‌بدیل مادری تنها به زن داده شده است که عظمت او را در پرورش نسل بشر نشان می‌دهد. از سوی دیگر اسلام هم معتقد است که زنان می‌توانند در خارج از خانه کارکنند البته مانند فیمینسم او را با تحقیر و تخریب از خانه فراری نمی‌کند. نگاه اسلام به زن ذوابعاد است و در آن نیاز نیست زن بخشی از خود را منکر شود تا بخش دیگر دست یابد. زن می‌تواند هم مادر باشد و هم فعال اجتماعی، مدیر خانه باشد و جویای علم. زن بودن در اسلام ارزش است نه ضد ارزش؛ در حالی که غرب در هر دوره‌ای بخشی از او را منکر می‌شود. 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|