به نام خداوند بخشاینده مهربان طبق آیات ذکرشده سوره‌های (انعام و توبه) قرآن کریم، به اطلاع ملت ایران می‌رسانم؛ ای قوم پارس، بی‌گمان من بشارت‌دهنده و هشداردهنده‌ای آشکارم. بدانید، تنها ولی و یاور بی‌نیازی است که هست. من مامورم نخستین مسلمان باشم و هرگز از مشرکان نباشم. نافرمانی او؛ یعنی ترس از عذاب . تنها گواه، خداست که شاهد مطلق است. قرآن کریم بر من وحی می‌شود تا همگان را بیم‌دهم. الله تنها است و بیزارم از شرک آوردن برایش. ای مردم، بدانید که اگر دلخوش بستگان، اموال، تجارت و مساکن هستید و محبوب‌تر از خدا، پیامبرش و جهاد؛ پس، منتظر باشید که خدا فرمان عذاب را محقق کند و الله گروه ستمکار را هدایت نمی‌کند. بدانید که هرگز مصیبتی به‌ما نرسد جز خواست خدا که او مولا و دلیل توکل است. بنده خطاب به و عرض می‌نمایم؛ بدانید، برای ما پیروزی/شهادت است و برای شما، شکست/جهنم. پس، منتظر باشید که من نیز، منتظرم. میل/بی‌میل انفاق از سویتان فایده‌ای ندارد. چون، فاسقید. اما، بدانید که گوش؛ نیکی، ایمان، و رحمت است. آزار پیامبر، برابر است...