نقطه اشتراک نظریۀ تثبیت و نظریۀ تعدیل، انقباض پولی و مالی است؛ یعنی همان اتفاقی که برای اقتصاد امروز ایران سَمِ مهلک است. اندیشکدۀ قصد بارها این موضوع را تذکر داده است که راهکار کاهش تورم، رشد تولید است. لازمۀ این دو اتفاق مهم، سیاست‌های معقول انبساطی توأم با محدودکردن خریدوفروش و مبادله و گردش سرمایه در ساختارهای سفته‌بازی مثل بورس کالا، بانک خصوصی و بازار ارز است. نقدینگی در موقعیت امروز ایران به نسبت تولید، به کمترین میزان خود رسیده و تکافوی فعالیت‌های اقتصادی را نمی‌دهد. اصرار بر سیاست‌های انقباضی، دولت را به کوچک‌ترین مقیاس تاریخی رسانده و اقتدار و نظم بخشی را از نهاد دولت زدوده است. در چنین شرایطی رانت‌خواران هرچه از سیاست و قیمت را که برای منافعشان لازم است به اقتصاد تحمیل می‌کنند. در عین حال تلاش می‌کنند هر عاملی که اندک رفاهی برای مردم به همراه دارد، به نام مبارزه با رانت از بین ببرند. از جمله توزیع انفال میان مردم، بنزین و گاز ارزان، استفاده از نفت و گاز و قیر برای ساخت کالاهای عمومی و ... لذا اندیشکدۀ قصد، سیاست اساسی برای پیشرفت اقتصادی کشور را اقتصاد مقاومتی می‌داند. سیاستی که تولید و صادرات را توأم با دانش و عدالت طراحی کرده است. 💠 اندیشکده قصد 💡@qasdna_ir