☑️ #بزرگواری یوسف (ع)؛ درسی برای همگان ♦️ این کرامتی که از #حضرت_یوسف (ع) بروز می‌کند، واقعاً در آدم تأثیر می‌کند. با این‌که همه بلاها را سر حضرت درآوردند، ببینید آخر داستان (آنجایی که همه بر او سجده کردند) حضرت چه می‌گوید: ... وَقَدْ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ... (100 یوسف)؛ «خدا به من نیکی کرد، آن زمان که مرا از #زندان خارج کرد.» نمی‌گوید مرا از چاه خارج کرد. می‌گوید: خدا مرا از زندان خارج کرد ... ♦️ چون‌که جلوی داداش‌هایش هست، اصلاً به روی آنها نمی‌آورد. گرچه ماجرا از #چاه شروع شد، ولی اصلاً حرفی از چاه نمی‌زند. دیده‌اید که الحمدلله های ما یک بوهای خاصی دارد که مثلاً می‌گوییم: الحمدلله بعد ماجرای چاه ببین چه شد؟! که همه را ببریم در خجالت که شما چه کار کردید و من چکار کردم؟! من به کجا رسیدم و شما به کجا؟! دیدید حالتان گرفته شد! ♦️ در ادامه آیه می گوید: «و شما را از آن بیابان آوردتان این جا، بعد از این که #شیطان رابطه مرا با برادرانم به هم زد.» تقصیر را گردن برادرانش نمی‌اندازد؛ نمی‌گوید بعد از این که داداش‌ها توطئه کردند، بلکه تقصیرها را به گردن شیطان می‌اندازد. #گزیده جلسه۲ #تفسیر #سوره_یوسف #حجت_الاسلام_قاسمیان ✅ @qasemian_ir