بررسی وضعیت اتوبوس در ایرانخودرودیزل
اتوبوس شهری ایران خودرودیزل به سه روش تولید اتوبوس شهری را دارد
۱- محصول طراحی داخلی دیزل با بیش از ۸۰ درصد قطعات داخلی که هم اکنون نیز بیش از ۲۰۰۰ هزار دستگاه در ناوگان شهری کشور از سال۱۳۹۹ درحال تردد می باشد تنها در دو بخش گیربکس و مواردی قطعات الکترونیک واردات دارد که آن هم بدلیل عدم توجیه اقتصادی داخلی سازی داخلی نشده است و این خودرو تمام استاندارد های بسیار سخت گیرانه قبول شده. برای تولید این محصول پنج شرکت تولید قوای محرکه شامل موتورسازی و محورسازی و گاردان و گیربکس و فرمان و بیش از ۲۶۰ شرکت (!!!)درکل ایران ساخت قطعات تریم و تزیینات بصورت مستقیم نقش دارند و در خصوص اسکلت و شاسی خودرو مواد خام شامل ورق و پروفیل کاملا ایرانی (حتی طراحی)می باشد این خودرو بجز بحث ظاهری که صلیغه بوده و در کمترین زمان امکان تغییرات دارد با هر محصول خارجی برابری میکند
۲- استفاده از بدنه و تزیینات همین خودرو می باشد که قوای محرکه برقی را دارد و هم اکنون بیش از صد دستگاه تولید شده و در شهرهای کرج و اراک در حال خدمت رسانی به مردم هست و در صورت نیاز و عقد قرارداد میتوان در هر تیراژی محصول را تولید نمود.
۳- درگذشته انجام شده است انتخاب یک محصول خارجی توسط مشتری(شهرداری) واستفاده از نیروی انسانی و انرژی و حداقل سی درصد استفاده از قطعات خارجی می باشد که درصورت واردات اتوبوس هیچ یک از سه روش فوق انجام نخواهد شد و هم کارگر ایرانی بیکار و سرمایه گذاری که توان خود را در این راستا قرار داده آسیب خواهد دید و سرمایه کشور هم از دست خواهد رفت