🔸آغاز دوران آقایی کشتی در جهان با مدیریت جهادی
کشتی در تلخ‌ترین روزهای خود بود که رسول خادم با ظاهری محجوب و عقبه‌ای متکی بر مدال المپیک به عنوان ناجی وارد گود شد. اما به سرعت این ظاهر محجوب وارد بحران‌های خودساخته‌ای شد که نه تنها کشتی را از روزهای تلخ خارج نکرد، بلکه چالش جدیدی به آن افزود: مساله بازی با اسرائیل.
خانواده خادم که خودشان روزگاری از مزایای مسابقه‌ندادن با اسراییل بهره‌مند شده بودند، به سبک تفکر مد شده‌ی آن روزها در دولت روحانی، حل مشکل پیشرفت کشتی را به صورت مکتوب این‌گونه اعلام کردند: حل مساله مسابقه با اسراییل.
نامه‌نگاری‌های پشت صحنه با مقامات عالیرتبه نظام و دستگاه‌های امنیتی و در نهایت استعفاهای مکرر، پایان عصر خادم را رقم زد.
علی دبیر کشتی ایران را تحویل گرفت و به جای بازی با دوگانه جعلی رسمیت و عدم رسمیت اسراییل، به اصل مطلب پرداخت: کشتی باید قوی شود.
وقتی رسول خادم با نظام قهر کرد و به کنج عزلت رفت، دبیر، تسبیح به دست، استان به استان رفت و مدرسه‌های استعدادیابی را راه انداخت. او به خانه نمی‌رفت کمپین‌های گسترده‌ی فنی کشتی را پایه‌گذاری کرد، مربیان شهرستانی را تقویت کرد و با اندوخته ارتباطاتی خود به سراغ زیرساخت شهرستان‌ها رفت. در نهایت، در پایتخت کلنگ مدرن‌ترین کمپ تیم‌های ملی کشتی دنیا را زد. امروز از ۱۱ سهمیه، ۸ مدال المپیکی دشت کرده است.
عقربه‌های کشتی از دوگانه جعلی ترس از اسراییل به کشتی قوی بازگشت؛ البته هزینه داد، مثل همه کسانی که در این مملکت کارنامه دارند. دبیر پرچم عدالت واقعی کشتی را برداشت. عدالت یعنی یک "کودک کار" از سطح خیابان در سال ۲۰۱۶، قهرمان کشتی فرنگی المپیک شود.
دبیر نشان داد کارآمدی و نتیجه‌گرفتن، نیازی به حمله و پاچه‌گیری از این و آن و بیانیه‌خوانی و جلسه‌درمانی ندارد. باید بسم‌الله بگویی و جهادی به میدان بیایی و فحش‌ها را به‌جان بخری و کاری کنی که اوضاع بهتر شود.
🇮🇷 🇵🇸 @Qodsiyan 🇮🇷 🇵🇸