🔺جلوگیرى از فرزندآوری، کفران نعمت الهی
قرآن میفرماید: «وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکمْ مِنْ أَنْفُسِکمْ أَزْواجاً وَ جَعَلَ لَکمْ مِنْ أَزْواجِکمْ بَنِینَ وَ حَفَدَةً وَ رَزَقَکمْ مِنَ الطَّیباتِ أَ فَبِالْباطِلِ یؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ یکفُرُونَ»[نحل، 72]] و خداوند از جنس خودتان همسرانى برایتان قرار داد و از همسرانتان براى شما فرزندان و نوادگانى قرار داد و از پاکیزهها شما را روزى داد، پس آیا (باز هم) به باطل ایمان مىآورند و به نعمت الهى کفر مىورزند؟
در تفسیر طبرى مىخوانیم که «حَفَدَةً» به داماد، فرزند، نواده و حتّى اعوان و خدمه و فرزندى که همسر از شوهر دیگر داشته، گفته مىشود.[
و در تفسیر المیزان آمده که «حَفَدَةً» جمع «حافد» به معناى سرعت در عمل است و چون نزدیکان، سریعتر به کمک والدین مىشتابند، به آنها حفده گفته مىشود.[تفسیر المیزان،جلد12،ص 297]
ممکن است این سؤال برای ما پیش بیاید که چرا در این آیه نام پسران آمده، ولى نام دختران نیامده است؟ در پاسخ باید بگوییم: ممکن است مراد از «بَنِینَ» پسران و دختران هر دو باشند و ممکن است دختران مصداق طیبات باشند که در آیه آمده است، چنانکه در آیهى 26 سورهى نور مىفرماید: «الطَّیباتُ لِلطَّیبِینَ» و ممکن است با وجود «حَفَدَةً» که به معناى نوهى دخترى است، نیازى به نام دختر نباشد.
https://eitaa.com/qom1400qom