۱۰-مَرَّ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ(ع) بِقَبْرٍ يُعَذَّبُ صَاحِبُهُ ثُمَّ مَرَّ بِهِ مِنْ قَابِلٍ فَإِذَا هُوَ لَايُعَذَّبُ فَقَالَ يَا رَبِّ مَرَرْتُ بِهَذَا الْقَبْرِ عَامَ أَوَّلَ وَ هُوَ يُعَذَّبُ وَ مَرَرْتُ بِهِ الْعَامَ فَإِذَا هُوَ لَيْسَ يُعَذَّبُ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ أَنَّهُ أَدْرَكَ لَهُ وَلَدٌ صَالِحٌ فَأَصْلَحَ طَرِيقاً وَ آوَى يَتِيماً فَلِهَذَا غَفَرْتُ لَهُ بِمَا عَمِل‏ إبنه» عیسی بن مریم برقبری گذشت که صاحبش درحال عذاب دیدن بود، سپس سال بعد برهمان قبر گذرش افتاد که اینبار عذاب نمیشد، پس عرضه داشت: پروردگارا من سال پیش براین قبر گذشتم و او درحال عذاب بود وامروز هم به این قبر رسیدم درحالی که او درحال عذاب نیست، خداوند به او وحی کرد که صاحب این قبر فرزندی دارد صالح ونیکوکار، او راهی را تعمیر نمود ویتیمی را درپناه خود گرفت، به سبب عمل فرزندش این صاحب قبر بخشیدم. ۱۱-«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ‏(ص) مَا يَمْنَعُ الْمُؤْمِنَ أَنْ‏ يَتَّخِذَ أَهْلًا لَعَلَّ اللَّهُ أَنْ يَرْزُقَهُ‏ نَسَمَةً تُثْقِلُ الْأَرْضَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» رسول خدا صلی اللّه علیه وآله فرمودند: چه چیز مانع مومن میشود از این که همسری اختیار کند به این امید که خداوند کودکی روزی او کند که ان فرزند به واسطه ی ذکر شریف لا اله الا الله زمین را وزین و سنگین کند؟ ۱۲-امام سجاد(ع) نقل شده است که فرمود: «إِنَّ مِنْ سَعَادَةِ الْمَرْءِ أَنْ يَكُونَ مَتْجَرُهُ فِي بَلَدِهِ وَ يَكُونَ خُلَطَاؤُهُ صَالِحِينَ وَ يَكُونَ لَهُ وُلْدٌ يَسْتَعِينُ بِهِمْ»(36)؛ (از سعادت مرد آن است که محل تجارتش در شهرش باشد و دوستانش افرادی شایسته باشند و اینکه فرزندانی داشته باشد که از آنها یاری بگیرد). ۱۳- امام کاظم‏(ع) نیز می فرماید: «سَعِدَ امْرُؤٌ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يَرَى خَلَفاً مِنْ نَفْسِهِ»(37)؛ (سعادتمند است انسانی که نمیرد تا جانشین خودش را ببیند). ۱۴-از امام باقر(ع) نیز این روایت به دست ما رسیده است که: «أَنَّ مَنْ مَاتَ بِلَا خَلَفٍ فَكَأَنْ لَمْ يَكُنْ فِي النَّاسِ وَ مَنْ مَاتَ وَ لَهُ خَلَفٌ فَكَأَنَّهُ‏ لَمْ‏ يَمُتْ‏»(39)؛ (هر کسی که بمیرد و از خود فرزندی به جا نگذارد، مانند این است که هیچ زمانی بین مردم نبوده است و هر کس فرزندانی از خود به جا بگذارد مانند این است که هیچ وقت نمرده است). قدرتمندی والدین به فرزندان ۱۵-روزی امام حسن عسکری(علیه السلام)- که به دستور معتمد عباسی (لعنت الله علیه) در زندان به سر می ‌برد - به یکی از یاران خود در زندان فرمود: آیا فرزند داری؟ عرض کرد: خیر! امام درباره او دعا فرمود: «اللَّهُمَّ ارْزُقْهُ وَلَداً يَكُونُ لَهُ عَضُداً فَنِعْمَ الْعَضُدُ الْوَلَدُ؛ خدایا! به او فرزندی روزی کن که بازوی توانایی برای وی باشد؛ چراکه فرزند چه خوب بازویی است!» سپس حضرت این شعر را خواندند: مَنْ كَانَ ذَا عَضُدٍ يُدْرِكْ ظُلَامَتَه إِنَّ الذَّلِيلَ الَّذِي لَيْسَتْ لَهُ عَضُدٌ[3] ۱۶-امام زین ‏العابدین(علیه السلام)نیز در این مورد فرمود:«مِن سَعَادَةِ الرَّجُلِ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ يَستَعِينُ بِهِم؛[4] از سعادت مرد اين است كه فرزندانى داشته باشد تا در مشكلات به ياريش برخيزند». ۱۷-فرماید: ثُمَّ رَدَدْنا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَ أَمْدَدْناكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ جَعَلْناكُمْ أَكْثَرَ نَفيراً؛[5] سپس غلبه و تسلط بر آنها را به شما بازمی ‌گردانیم و شما را به وسیله اموال و فرزندانی یاری می ‌کنیم و از حیث نفرات، بیشتر (از آنها) قرار می ‌دهیم. ۱۸-امام صادق(علیه السلام) نیز در سفارش به فردی که پس از سال ‌ها ازدواج صاحب فرزند نشده بود، فرمود: زمانی که یکی از شما فرزنددار شدنش دیر شود، باید بگوید: «اللَّهُمَّ لَاتَذَرْنِي‏ فَرْداً وَحِيداً وَحْشاً، فَيَقْصُرَ شُكْرِي عَنْ‏ تَفَكُّرِي، بَلْ هَبْ لِي أُنْساً وَ عَاقِبَةَ صِدْقٍ ذُكُوراً وَ إِنَاثاً، أَسْكُنُ إِلَيْهِمْ مِنَ الْوَحْشَةِ وَ آنَسُ بِهِمْ مِنَ الْوَحْدَةِ وَ أَشْكُرُكَ عَلى‏ تَمَامِ النِّعْمَة.؛[13] خدايا! مرا تنها و وحشت ‌زده نگذار تا سپاسگزاریم از تدبیرم کمتر شود؛ بلکه محل اُنس و جانشینی درست از پسران و دختران را به من ببخش که از وحشت به اینان انس گیرم و از وحدت با آنان آرامش یابم و به هنگام کامل شدن نعمت تو را سپاس گویم».